Dag-in dag-uit zijn criminelen, veiligheidsdiensten en hackers in het algemeen, bezig met het binnendringen bij computers. Misschien – waarschijnlijk – niet specifiek de jouwe, maar bijvoorbeeld de computer van de overheid. Of van je bank. Van het Bureau Krediet Registratie, de BKR. Of het energiebedrijf. Bedenk er zelf nog een stel bij. Zo werden laatst in Amerika de gegevens van Amerikaanse Equifax buitgemaakt. Kort door de bocht: Equifax is een soort BKR. Ook las ik deze week dat wachtwoorden van minder dan 10 tekens zo te kraken zijn. Jouw computer mag dan niet specifiek een doelwit zijn, maar jouw gegevens zijn dat wel. Wat kun je zelf doen om je te beschermen? Beveilig je computer!
Lees verder Laat je niet hacken: beveilig je computer!
Categoriearchief: Computers
Een gecrashte iMac tot leven wekken – 3
De iMac die ik onderhanden ging nemen was niet de eerste Macintosh die ik open schroefde. Dat was een Macintosh Plus waar je een speciale schroevendraaier voor nodig had om die open te maken. Een toetsenbordje voor een Macbook, of een nieuwe harde schijf voor een andere Macbook: geen probleem. En ik had ook een paar PC’s in elkaar gezet. Dus ik zag niet echt op tegen het openmaken van mijn iMac om er een ssd in te bouwen. Zo kon ik hem nog wat jaartjes langer gunnen.
Lees verder Een gecrashte iMac tot leven wekken – 3
Een gecrashte iMac tot leven wekken…
Het overkomt je gegarandeerd ook een keer. Je harde schijf geeft de geest en je computer start niet meer op. Voor mij was dat afgelopen vrijdag met mijn iMac. Dat was niet de eerste keer overigens. Ik herstartte de iMac en die bleef tijdens dat opstartproces ergens hangen. Ik probeerde op mijn Windows-laptop nog een blogpost eruit te persen, maar mijn kop stond er niet meer naar. Was ik voorbereid op een crash? Hoe wekte ik die gecrashte iMac weer tot leven? Met andere woorden: had ik een goede back-up?
Target Disk Mode
Met die back-up zat het wel snor. Er was een Time Machine-back-up. Mijn documenten staan ook nog eens in de cloud bij Google Drive. Jpegs van al mijn foto’s staan bij Google Foto’s. En al mijn RAW-bestanden en mijn Lightroom catalogus staan veilig tweemaal extra opgeslagen op harde schijven. Het probleem was: kreeg ik die iMac nog aan de praat? De harde schijf leek niet helemaal naar de vaantjes, want de start werd halverwege afgebroken. Dus er moest nog wat leven in zitten. Je kunt zo’n oude iMac middels een FireWire-kabel aan een andere Mac met FireWire koppelen. (Overigens ook met Thunderbolt en USB-C. Target Disk Mode heet het.) De iMac start je op met ingedrukte -T-toets en vervolgens denkt de Mac dat ie een harde schijf is. De interne harde schijf van de kaduke iMac verscheen op het bureaublad van de andere Mac. Ik kopieerde voor de zekerheid nog wat bestanden en probeerde met het Schijfhulpprogramma de harde schijf te repareren. Tevergeefs. Die schijf was overduidelijk kapot.
Lees verder Een gecrashte iMac tot leven wekken…
Spam, het blijft oervervelend
We ontkomen nog altijd niet aan spam. Sterker nog, het aantal ongewenste berichten blijft bij velen de inbox overspoelen. Behalve een spamfilter activeren doe je er helaas weinig tegen.
De laatste maanden is het weer flink raak. Velen krijgen regelmatig berichten van bijvoorbeeld ‘Albert Heijn’ of ‘Aldi’ betreffende het heuglijk feit dat daar iets leuks op ze staat te wachten. Wel eerst even op de link klikken om recht te krijgen op de luxe traktatie natuurlijk. We kunnen het niet vaak genoeg zeggen, maar negéér dit soort mails. Het vervelende is dat ze tegenwoordig in goed Nederlands geschreven zijn en daarmee mogelijk betrouwbaarder overkomen. Toch zijn de neppers gelukkig eenvoudig te herkennen.
De Kabels van Anker
Kabels, je kunt er niet genoeg hebben. Je kunt er echter wel genoeg van hebben. Kijk maar in een la of doos. Je ziet er oude kabels die op geen een apparaat meer passen. Of kabels die de geest hebben gegeven. De 30-pens-kabels van Apple voor je iPad, die bij dat brede stukje zijn doorgesleten. Koop je dan een nieuwe kabel bij Apple? Liever niet. Ze zijn stervensduur en van dezelfde kwaliteit als de kabel die je moet vervangen. En nu is er de USB-C-ellende. Kabels die niet deugen. Waar koop je goede kabels? Bij Kabels van Anker. Dat schijnt een goed adresje te zijn.
Bij mijn ochtendlijke leestocht over het web kwam ik een artikel tegen over de Genie, zo’n speaker die naar je luistert. De Genie is vergelijkbaar met de Amazon Echo Dot, maar dan goedkoper en beter (dat laatste zeggen ze zelf). Over die luisterende speakers zullen we het een andere keer hebben, het gaat nu om de makers van deze Genie: Anker. De naam zei me wel iets, maar wat? Ja! Ik was ze tegengekomen toen ik opzoek was naar kabeltjes voor onze oude iPads. Die waren hoognodig aan vervanging toe. Dat waren nog eens klote-kabels (excusez le mot). Die sleten altijd door bij dat brede aansluitstuk. Zo’n nieuw kabeltje van Apple kostte 25 euro. Waren er geen steviger en wat goedkopere oplossingen? Uiteindelijk ging ik voor goedkope kabeltjes die wel steviger waren, maar die de ene keer de iPad wel en de andere keer niet wilden opladen. Tijdens die zoektocht was ik wel het merk Anker tegengekomen.
Lees verder De Kabels van Anker
Resolutie is belangrijk, pixeldichtheid – ppi – belangrijker
Het lijkt zo eenvoudig. Des te meer pixels je op een kleiner oppervlak stopt, des te scherper je iets kunt afbeelden. Dat geldt bijvoorbeeld voor beeldschermen, voor camerasensors en voor foto op een beeldscherm. Toch is die pixeldichtheid – ppi – lang niet iedereen duidelijk. Waarom ziet een foto van 472 x 376 pixels er op het ene scherm kleiner uit dan op het andere? Deze blogpost brengt na de blogpost van gisteren nog meer licht in het duistere pixelwoud.
Pixeldichtheid oftewel pixels per inch
De beeldschermpjes van onze smartphone hebben de afgelopen jaren een hogere pixeldichtheid gekregen. Hogere pixeldichtheid? Steeds meer pixels op hetzelfde oppervlak, bedoel ik. Die hoeveelheid pixels druk je uit in ppi, pixels per inch. Tekst op een beeldscherm wordt opgebouwd uit beeldschermpixels. Dus als je eenzelfde letter kunt opbouwen met meer pixels, wordt zo’n letter scherper. Een scherpere letter leest lekkerder. Een foto die is samengesteld uit veel pixels, een hoge-resolutie foto, ziet er op zo’n scherm ook mooier uit. Je propt meer beeldpunten op een oppervlakte, waardoor die foto er ook scherper uitziet. Zoals gezegd, de pixeldichtheid drukken we uit in ppi, maar het wordt ook wel pixel density genoemd. Op DEZE Wikipedia pagina kun je zien hoe in de loop van de tijd die pixeldichtheid van de mobieltjes is toegenomen, tot bijvoorbeeld 808 ppi van de Sony XPeria Z5 Premium.
Lees verder Resolutie is belangrijk, pixeldichtheid – ppi – belangrijker
Lima, de privé-cloud zonder pottenkijkers
Iedereen denkt wel eens: wat gebeurt er met al die documenten die ik in de cloud op sla? Niet dat er zoveel bijzonders in staat of op te zien is. Maar het zijn jouw documenten. Dat kan een dagboek zijn of je excel-documenten met de omzet of de belastingaangifte. Kortom, documenten die niemand wat aangaat. In de cloud staan die documenten ergens op servers, waarschijnlijk ergens in de USA. Als de Amerikaanse overheid dat echt wil, kunnen ze daarbij. Dat voelt niet lekker. Een eigen cloud zou beter voelen. Dat kan met Lima, de privé-cloud zonder pottenkijkers.
De privé-cloud
Lima Technology begon met de Lima ooit op Kickstarter. Daar was de slogan nog: Lima, de hersens van jouw apparaten. Ging bij de Kickstarter-campagne nog om de manier waarop je bestanden opslaat en overal kunt gebruiken, nu gaat het om de privacy van je bestanden. De cloud die je privacy respecteert heet het op de site van Lima. Een eigen privé-cloud waar je alleen zelf op kunt, wie wil dat nou niet? Lima biedt je een oplossing voor het delen van je bestanden op je eigen netwerk, maar ook daarbuiten. Ben je met je laptop onderweg en heb je een internetverbinding, dan kun je bij je bestanden. Idem met je smartphone of tablet. Daarbij vertellen ze bij Lima dat de installatie heel eenvoudig is. Ik wilde er graag een proberen. Doe mij maar een Lima.
Lees verder Lima, de privé-cloud zonder pottenkijkers