Steeds meer smartphonecamera’s beheersen de truc om bij een portret mooie achtergrondonscherpte te creëren. Het portret is scherp, de achtergrond onscherp. Die achtergrond wordt op je smartphone softwarematig onscherp gemaakt. De ene keer gaat dat wat beter dan de andere keer. Échte achtergrondonscherpte krijg je alleen met een lens waarvan je het diafragma flink kunt openzetten.

We schreven het vaker: de slimme smartphonecamera’s kunnen steeds beter fotografische effecten nadoen. De Portretmodus en Portretbelichting van de iPhone zijn daar mooie voorbeelden van. Door het gebruiken van twee camera’s op de achterkant van je smartphone kan de software voor- en achtergrond goed van elkaar scheiden en creëert zo een kunstmatige – onscherp gemaakte – achtergrond. De Pixel-telefoons van Google doen dat nog veel intelligenter met één camera. Dat dat niet altijd goed gaat kun je lezen in deze blogpost die hier eerder verscheen. Gaat de smartphonecamera de spiegelreflex- en systeemcamera’s overbodig maken? Dat zouden Apple, Samsung of Huawei misschien graag willen, maar zover is het nog lang niet.

Volle opening voor échte achtergrondonscherpte

De software van de mobieltjes zal nog steeds slimmer worden, kunstmatige intelligentie zal erbij helpen, maar een minuscule sensor, met een piepklein lensje en een vast diafragma kunnen niet op tegen een goede lens op je spiegelreflexcamera. Belangrijk bij die camera blijft wel hoe wijd open je diafragma kan. Hoe wijder je diafragma open kan, des te kleiner wordt de scherptediepte van de opname. Wil je dus mooie onscherpte dan is een lichtsterke lens nodig. Wat voor lens dat dan moet zijn? Voor een fullframe-camera van Nikon zijn dat bijvoorbeeld de Nikon 50mm f/1.8 en de Nikon AF-S 85mm f/1.8G. Bij een fullframe-sensor krijg je bij volle opening een kleine scherptediepte. Bij een APS-C-sensor zul je voor hetzelfde onscherpe gevoel een nog grotere diafragma opening moeten hebben. Voor een Fuji X-T2 bijvoorbeeld de Fujifilm XF 35mm f/1.4 of de Fujifilm XF 56mm f/1.2.

Speedmaster

Voor mijn eigen Fuji X-T2 kocht ik gisteren een nog lichtsterkere lens: de Zhongyi 35mm f/0.95 Speedmaster. De X-T2 heeft een APS-C-sensor en is dus gebaat bij lichtsterke lenzen voor mooie achtergrondonscherpte. Nadeel van deze lens? Je zult handmatig moeten scherpstellen. Als je er een beetje mee oefent is dat dankzij focus peaking geen probleem. Misschien heeft dat handmatig scherpstellen nog een ander voordeel: je fotografeert rustiger. Je kunt niet tak-tak-tak-tak-tak een stel foto’s van een bewegend onderwerp nemen. We zullen het zien, ik heb de lens net één dag.

Wil je meer over lenzen – objectieven – weten? Wil je weten hoe het precies zit met die diafragmaopening, de bokeh, het verschil tussen lenzen voor fullframe- en APS-C-camera’s? Dan is Objectieven van Dré de Man het boek voor jou.

Hans Frederiks

Hans Frederiks is journalist en fotograaf en hoofdredacteur van blog.computercreatief.nl. Hij schrijft over ontwikkelingen op het gebied van computers, van vormgeving op het web en print, en fotografeert al zijn hele leven lang. Zijn specialisaties zijn panorama’s, landschappen en podiumfotografie. Zijn blog vind je HIER, zijn boeken vind je HIER.