Mijn nieuwe Grote reisfotografieboek is geen theorieboek vol verwarrend jargon en gedetailleerde concepten. Daar zit je niet op te wachten. In dit boek vertel ik je precies in welke situatie je welke instelling moet gebruiken en welke knop je moet indrukken. Scott beantwoordt je vragen, geeft je advies en deelt de fotografiegeheimen die hij heeft geleerd, zonder de onnodige technische uitleg en diagrammen. Je wilt bijvoorbeeld een populaire hotspot fotograferen, maar dan het liefst zonder toeristen erop. Daar heb ik vier verschillende manieren voor. Je leest ze hieronder: foto’s zonder toeristen erop.

Foto’s zonder toeristen erop -1

Misschien vraag je je af hoe ik deze foto vanaf een van de populairste uitzichtpunten op de Eiffeltoren (de Trocadro) zonder toeristen heb gemaakt: dat was simpel. Ik stond gewoon heel vroeg op en nam vlak voor zonsopgang een taxi, terwijl het nog donker was. Het mooie van toeristen is: ze houden er niet van om vroeg op te staan terwijl ze op vakantie zijn en als ze vroeg opstaan, zitten ze bij zonsopgang (en het halfuur daarna) nog aan het ontbijt. Ik ben op plaatsen geweest die normaal stampvol zouden zijn (een uur later waren er ongeveer 800 toeristen op dezelfde plek), maar rond zonsopgang, wanneer het licht perfect is, zijn ze leeg. Als ik ‘leeg’ zeg, bedoel ik dat ik de enige ben daar en ik heb het dan over het Colosseum in Rome, het Vaticaan, of de scheve toren van Pisa.

Je bent de enige…

Meestal ben je rond die tijd letterlijk de enige persoon daar, of heel misschien is er nog iemand anders. Waar ik bij zonsopgang de meeste fotografen ooit ben tegengekomen, was bij de Taj Mahal. We waren met z’n achten, maar het complex daar is zo enorm, dat toen we eenmaal binnen waren, ik ze niet eens meer heb gezien. Een uur later waren er letterlijk duizenden toeristen. En als je een tour hebt geboekt, zal die toch niet zo vroeg vertrekken, dus je kunt deze mooie ochtendfoto zonder andere toeristen maken en toch nog je tourbus pakken. Waarschijnlijk ben je dan voor zonsondergang op tijd terug op een geweldige locatie, met geweldig licht, maar waarschijnlijk met ook heel veel toeristen. Daarom is vroeg opstaan de eerste keuze voor een foto zonder toeristen. De bonus? Als je klaar bent met fotograferen, is het nog steeds ontbijttijd!

Foto’s zonder toeristen erop -2

Hier is een andere manier om een foto zonder toeristen te maken. Die manier bestaat deels uit cameratechniek, deels is het Photoshop-magie. Vooral Photoshop doet veel werk voor je: je hoeft alleen maar een functie in te schakelen en de rest wordt voor je gedaan. Het is briljant en supergemakkelijk. Bekijk deze foto van de beroemde Spiegelzaal van het Paleis van Versailles eens. Toen ik daar aan het fotograferen was, stond het daar absoluut vol met toeristen. Het puilde uit! Maar ik was in staat om deze foto zonder toeristen te maken met een truc: je kiest eerst een plek (ik stond hier in het midden van de gang met aan beide kanten mensen om me heen). Pak vervolgens je camera en maak op steeds dezelfde hoogte ongeveer elke 15 seconden een foto, totdat je ongeveer 15 of 20 foto’s hebt gemaakt. Beweeg de camera zo min mogelijk terwijl je deze reeks opnamen maakt (ik tel hardop terwijl ik dit doe, wat waarschijnlijk vervelend is voor iedereen om mij heen). Als je met een statief fotografeert, is dit natuurlijk nog gemakkelijker, maar ook dan houd je steeds 15 of 20 seconden tussen opnamen aan voor 15 of 20 foto’s. 

Alle foto’s in Photoshop

Als je klaar bent, open je alle 15 of 20 foto’s in Photoshop en ga je in het menu Bestand naar Scripts en kies je Statistieken (hoe verzinnen ze het). Wanneer het dialoogvenster Afbeeldingsstatistieken verschijnt (zie inzet), kies je bij Stapelmodus kiezen de optie Mediaan en klik je vervolgens op de knop Geopende bestanden toevoegen. Heb je vanaf een statief gefotografeerd, dan ben je klaar, maar als je uit de hand hebt gefotografeerd, dan markeer je het selectievakje Proberen om bronafbeeldingen automatisch uit te lijnen (wat heel goed werkt als je de camera de hele tijd op dezelfde hoogte hebt gehouden). Klik op OK en Photoshop analyseert de foto’s, gaat op zoek naar alles wat tussen de foto’s anders is, zoals rondlopende toeristen en verwijdert die. Het is gewoon tovenarij! De enige keer dat dit proces mislukt, is wanneer iemand daar gewoon in je scène blijft stilstaan, terwijl je aan het fotograferen bent. Als mensen voor een schilderij of standbeeld blijven staan en niet bewegen, zijn ze nog steeds in je laatste foto op die plek aanwezig. Dus ik zou een vriend vriendelijk laten vragen of ze even willen verhuizen (wat ik bij deze foto ook moest doen). C’est magnifique!

Foto’s zonder toeristen erop -3

Voor sommige mensen (waaronder ikzelf) zal dit een van de moeilijkste tips in het boek zijn. Zie je de menigte mensen op de foto in de inzet? Ja, het was daar non-stop vol, met reisgezelschap na reisgezelschap die de ruimte binnenstroomde. Op een gegeven moment dacht ik bij mezelf: ik kan nooit een foto van deze plek maken zonder dat die vol zit met toeristen. Toen besloot ik een van de moeilijkste technieken in de fotografie te beproeven: geduld. Ik ging zitten, legde mijn camera op de grond, kantelde die een beetje omhoog met de 16-35mm-lens ingesteld op 16 mm (extreme groothoek) en ik wachtte gewoon. En ik wachtte en ik wachtte. Maar, zoals ik eerder ergens in het boek al vertelde, ik hoef de ruimte geen vijf minuten leeg te hebben; om de foto te maken heb ik maar 1/125 van een seconde de tijd nodig zonder iemand in de ruimte. Slechts een superkort moment tussen al die reisgezelschappen is voldoende. Dus ik zat daar en zat daar maar, totdat ik eindelijk mijn kans kreeg. Dat gedoe met geduld, dat is slopend, maar het levert wel resultaten op. (Ik heb deze geduldtruc trouwens ‘s nachts eens geprobeerd bij het kasteel van Doornroosje in Disneyland Californië. Weet jij hoeveel er heel erg veel. Maar ik stond daar gewoon te wachten en ja hoor, uiteindelijk kreeg ik 1/125 seconde om m’n foto te maken.)

Foto’s zonder toeristen erop -4

Dit is een methode die klinkt alsof die niet zou werken, maar meestal werkt die uitstekend (er is één voorbehoud, waar ik het straks over zal hebben). Je hoeft niets speciaals in Lightroom of Photoshop te doen om het voor elkaar te krijgen. Het is allemaal camerawerk. Deze techniek gebruik ik bij monumenten en attracties die vol staan met mensen en die werkt heel goed. Wat je doet, is een superlange belichtingstijd nemen en terwijl je sluiter openstaat, verdwijnt als vanzelf iedereen die voor je camera loopt. Daar heb je mogelijk een belichtingstijd van wel 5 of 6 minuten voor nodig, zodat iedereen de kans heeft om langs te lopen. Hiervoor heb je een 10-stops grijsfilter nodig om het overdag donker genoeg te krijgen (misschien moet je zelfs een 3-stops grijsfilter boven op die 10-stops toevoegen). Volg verder de gebruikelijke stappen voor het fotograferen met een lange sluitertijd (zie bladzijde 115). Dat is alles.

Iemand blijft stilstaan

Dat voorbehoud dat ik in het begin noemde? Waar dit mis kan gaan, net als bij een eerdere toeristentechniek, is dat iemand in beeld gewoon stil blijft staan en niet beweegt. Iedereen moet bewegen. Als iemand stilstaat, staat die misschien nog op je foto als je belichting klaar is, terwijl al die bewegende mensen verdwenen zijn. Als mij dit dreigde te gebeuren, zou ik weer een vriend laten opdraven om iedereen vriendelijk te vragen of ze het erg vinden om een beetje door te lopen en in alle gevallen waren ze daartoe wel bereid. Dus een heel lange belichting is het geheim (nou ja, dat en ervoor zorgen dat iedereen in beweging blijft). Tip: mijn vriend Andy heeft een truc die hij gebruikt om een scène leeg te maken. Hij loopt gewoon nonchalant naar mensen toe en dirigeert ze uit de weg, alsof hij schapen hoedt en het werkt echt. Hij komt gewoon net een beetje te dicht bij ze staan en dan gaan de meeste mensen vanzelf uit de weg. (Dat is ook leuk om naar te kijken, vooral omdat het zo goed werkt.)

Al mijn tips op dit blog – en het zijn er nogal wat – kun je HIER vinden.

Scott Kelby

Scott Kelby is de bestverkopende auteur ter wereld van boeken over fotografische technieken. Hij is tevens hoofdredacteur en uitgever van het tijdschrift Lightroom Magazine, producer van LightroomKillerTips.com, hoofdredacteur en uitgever van het tijdschrift Photoshop User en presentator van de invloedrijke wekelijkse live-talkshow over fotografie The Grid. Scott is ook algemeen directeur van KelbyOne.com en geeft over de hele wereld workshops over fotografie en Lightroom. Hij is bekroond auteur van meer dan 90 boeken, waaronder Photoshop voor Lightroom-gebruikers, de reeks Scott Kelby over digitale fotografie; Het grote flitserboek en Het Adobe Photoshop Lightroom Classic boek voor digitale fotografen. Al zijn boeken vind je HIER.