Volgens de geruchten is ook Apple overstag, het bedrijf plaatste een order voor 70 miljoen OLED-schermen. En dat ook nog eens bij concurrent Samsung. Maar wat is dat OLED nou eigenlijk?

De kans is levensgroot dat je dit bericht leest vanaf een LCD-scherm. Het zijn de meest wijd verbreide schermtypen op dit moment. Niet verwonderlijk, want ze zijn goedkoop te fabriceren en de beeldkwaliteit is goed. Maar het kan altijd nog weer beter. LCD-schermen hebben namelijk ook problemen. Die zijn te danken aan de manier van werken. Een LCD-scherm bestaat uit een laag pixels die lichtdoorlatend of lichtblokkerend ingesteld kunnen worden. Feitelijk betreft het hier pixelclustertjes van rode, groene en blauwe exemplaren zodat alle kleuren van de regenboog zijn samen te stellen. Maar de achtergrondverlichting moet altijd aan zijn. Dat leidt tot nooit echt diepzwarte zwarttinten, er schijnt altijd wat achtergrondlicht door. Voor gebruik als pc- of laptopscherm geen probleem. Maar bij het kijken van een film in een schaarsverlichte kamer valt het op.

Eigen lichtbronnen

OLED beeldschermen werken op een compleet andere manier. Deze zijn namelijk opgebouwd uit een enorme hoeveelheid minuscule organische LED’s. Ofwel licht uitstralende halfgeleiders, weer geclusterd in de kleuren rood groen en blauw. Nu ontstaat een hele andere situatie: de pixels genereren zélf licht. Uit is dus ook écht uit wat diepe zwarttinten oplevert. OLED-schermen ogen dan ook indrukwekkend sprankelend en contrastrijk. Een ander voordeel is dat OLED’s veel sneller schakelen dan de ‘cellen’ op een LCD-scherm. Ideaal voor bijvoorbeeld haarscherpe sportwedstrijden en razendsnelle games. Ook voor foto- en videobewerking zorgen de levensechte contrasten voor een uitermate prettige werkomgeving.

Nadelen?

De eerste generaties OLED-schermen hadden één heel groot nadeel: een korte levensduur. De gebruikte organische materialen degenereerden vrij snel waardoor de techniek eigenlijk niet echt interessant was voor televisieschermen. De problemen met de levensduur zijn opgelost, sommige fabrikanten claimen zelfs al een werktijd van tot 100.000 uur. Dat is zelfs meer dan de levensduur van een gemiddelde LED zoals gebruikt in de achtergrondverlichting van een LCD-scherm. Onhandig was en is ook het verschijnsel ‘inbranden’. Dat kennen de oude rotten nog van vroeger, met name monochrome beeldbuismonitoren waren er erg gevoelig voor. Het te lang laten staan van een afbeelding of tekst zorgde ervoor dat deze altijd zichtbaar bleef, zelfs bij een uitgeschakeld scherm. OLED’s kennen een soortgelijk euvel. Maar wel met één belangrijk verschil: het inbranden alhier is niet pemanent! Kijk je dus vaak naar een zender met een zenderlogo op een bepaalde plek en blijft dit ineens ook een beetje zichtbaar als u naar andere kanalen kijkt? Geen paniek! Zorg gewoon dat er gedurende langere tijd – desnoods een paar uur – ander beeld op de tv komt te staan. Denk aan bijvoorbeeld een film vanaf Blu-ray of dvd. Het ‘ingebrande’ logo verdwijnt dan weer langzaam.

Flexibel

Een laatste voordeel van OLED is dat de lichtbronnetjes op een flexibele ondergrond geplaatst kunnen worden. Daardoor zijn zaken als gebogen beeldschermen of in de toekomst mogelijk zelfs oprolbare smartphones mogelijk. Het enige nadeel dat overblijft is de hogere prijs ten opzichte van LCD. Maar dat zal ongetwijfeld gaan veranderen door het wonder der massaproductie en meer efficiënte fabricagemethoden.

Ronald Smit

Ronald Smit kan dankzij een combinatie van een elektronica- en een journalistieke opleiding (afstudeerrichting radio en nieuwe media) technische zaken op een heldere en eenvoudige manier uitleggen. Zijn jarenlange schrijfervaring voor onder meer Computer Idee geeft u al snel de ‘aha-erlebnis’ waar u wellicht al zo lang naar op zoek was. En wordt het dan toch allemaal wat ingewikkeld, dan loodst hij de lezer snel en zeker langs eventuele barrières en valkuilen. De boeken van Ronald vind je hier.