Huub Keulers en Lorette Janssen interviewden voor het boek Visie op fotografie 15 verschillende fotografen die elk over hun eigen favoriete tak van fotografie vertellen: landschappen, architectuur, portretten, straatfotografie enzovoort. Wij spraken met Huub Keulers over hun boek, de passie van fotografen voor hun vak en over zijn favoriete tak van fotografie: sportfotografie.
Wie is Huub Keulers?
Huub Keulers: ‘Mijn vrouw en ik hebben een klein mediabedrijf: Huub Keulers Media Services. Fotografie is daarvan de hoofdmoot, daarnaast doen we webdesign, activiteiten op het gebied van social media en soms schrijven we een boek zoals Visie op Fotografie. Ik maakte – samen met Marcel van der Looij -eerder boeken voor Van Duuren Media over Straatfotografie en Sportfotografie.’
Voor wie heb je het boek geschreven?
HK: ‘De doelgroep van het boek is heel breed, omdat er 15 verschillende fotografische disciplines in worden beschreven. Het boek is dus heel breed, het is zowel interessant voor mensen die een algemene interesse hebben in fotografie, maar ook voor mensen die interesse hebben in een specifiek vakgebied. Het is geen technisch boek, het zijn verhalen van fotografen zelf. Ze vertellen over hun specifieke vakgebied en waarom ze zo zijn gaan fotograferen.’
Het is heel interessant om te lezen. Ik dacht bij sommige takken van fotografie: dat lijkt me leuk, bij andere dacht ik: dat ga ik nooit van mijn leven zo doen.
HK: ‘Fotografie is ook een kwestie van smaak, je hebt iets met een onderwerp of niet. Het is goed om over allerlei soorten fotografie te lezen en wat fotografen drijft om de foto’s te maken die ze maken.’
Zo wist ik niks over hondenfotografie en dat je daar zelfs de beste van de wereld in kan worden!
HK: ‘Dat geldt voor veel dingen: zolang je er maar veel tijd en passie in steekt, kun je in heel veel dingen goed worden.’
Sportfotografie
Is sportfotografie jouw favoriete tak van fotografie?
HK: ‘Het is ontstaan tijdens een eerste shoot. Dat was geen betaalde opdracht, het was voor de aardigheid om het ook eens te proberen. Het was op het circuit in Zolder. Daar was ik bij een autorace, een voorloper van de Formule 1 en Formule 3. Het fotograferen van die race beviel me zo goed: de actie, de snelheid, het voelen van de adrenaline naast de baan en daar dan proberen goede beelden van te schieten. Het was voor mij de eerste echte kennismaking met sportfotografie. Daar is mijn liefde voor die tak van fotografie geboren. Sportfotografie is mijn passie, maar het is niet iets wat ik alleen maar doe. Ik geef bijvoorbeeld ook workshops fotografie.’
Hoe is dat educatieve aspect bij jullie ontstaan?Je moet een drive hebben om mensen te willen leren beter te fotograferen.
HK: ‘Voor ik digitale communicatie deed bij DSM was ik een jaar of 15 instructeur. Ik deed opleidingen in chemische fabrieken. Dat opleiden zat dus al in mijn bloed. Ik deed op een gegeven moment een shoot van een foto-vereniging die 15 jaar bestond. Er werd me gevraagd of ik ook cursussen gaf. Toen ging er bij mij een lampje branden: het combineren van mijn oude beroep – opleiden – met fotografie, wat ik nu hartstikke leuk vind om te doen. Ik zei dus: ‘ja, dat kunnen we.’ Ik had een maand de tijd om een workshop op te zetten en dat heb ik verder uitgebreid.’
‘Ik vind de manier waarop ik die workshops geeft heel belangrijk. Ik probeer me vooraf te verdiepen in de deelnemer. Het is eigenlijk altijd een stukje maatwerk. De een die leert het meest door het te doen, de ander wil het liefst eerst wat theorie. Ik doe alles behalve landschapsfotografie, niet dat ik dat niet beheers, maar ik zeg altijd: schoenmaker blijf bij je leest. We geven workshops op het gebied van sportfotografie, flitsfotografie, portretfotografie, architectuur en straatfotografie.’
Je vroeg in je boek aan al die fotografen wat hun favoriete lens is. Wat is de jouwe?
HK: ‘Dat ligt aan het onderwerp wat ik fotografeer. Bij sportfotografie werk ik het liefst met 2 type lenzen. Ik schiet ofwel met de 24-70mm, ofwel met de 300mm f2.8. De 70-200 van Canon gebruik ik ook graag. Dan heb je qua brandpuntsafstand alles wat je nodig hebt. Heb je het over straatfotografie dan heb ik het liefst een 35 mm op mijn camera. Dan werk ik het liefst met een vast brandpunt. Ze zeggen wel altijd ‘zoomen met je voeten’ als je het onderwerp groter wilt hebben, maar bij sportfotografie gaat het allemaal veel te snel, dan moet je snel in- en uit kunnen zoomen. Als je het over hondenfotografie of over portretten hebt, is de 135mm f2.0, prachtig, die is zowel voor hondenfotografie als voor portretten van mensen prima geschikt. Dus ik heb favoriete lenzen, maar welke lens hangt echt af van het onderwerp dat ik fotografeer.’
Je vroeg in het boek ook aan alle fotografen wat ze vonden van de ontwikkelingen op het gebied van de fotografie. Neem bijvoorbeeld Luminar AI, waarin je steeds eenvoudiger een lucht in een foto kunt vervangen. Wat vind jij van dat soort dingen?
HK: ‘Dat soort ontwikkelingen moet je niet proberen tegen te houden. Je kunt ze ook niet tegenhouden. Ik heb sky replacement wel geprobeerd in Photoshop. Het kan, maar het kan nooit het effect of het gevoel evenaren als de lucht écht mooi is. Of je het wilt gebruiken moet iedereen zelf maar bepalen. Je kunt met kunstmatige intelligentie misschien hele leuke resultaten bereiken, maar je zult altijd eerst een goede basisfoto moeten hebben.’
Mis je zo iets in je camera? Ik zou in mijn Fuji best een automatische HDR-stand willen hebben…
HK: ‘Dat soort ontwikkelingen juich ik alleen maar toe. Het gaat er uiteindelijk om om het beeld dat je voor ogen hebt te kunnen maken. En als dat makkelijker of mooier kan… Als daar techniek bij kan helpen, waarom niet!’
Visie én passie van fotografen
Het boek heet Visie op fotografie. Gaat het niet eerder over passie voor fotografie?
HK: ‘Passie is de rode draad die door de verhalen van de verschillende fotografen klinkt. Bij iedereen merk je dat ze gedreven en gepassioneerd met hun vak bezig. De passie die uit die interviews spreekt, daarvan hopen we dat die inspiratie oplevert voor andere fotografen. Je kunt erin lezen wat je ervoor moet doen om zover te komen als die fotografen uit het boek.’
Misschien had het dan Passie voor fotografie moeten heten! Ik vond bijvoorbeeld dat interview met Kamile Kave over foodfotografie erg leuk om te lezen. Ik kreeg er ook zin in om dat ook zo te gaan doen…
HK: ‘Zij is een voorbeeld van iemand die zo snel sky high gaat in de wereld van de fotografie. En ze is nog niet heel lang bezig. Ze was in de jury van het perfecte plaatje vanaf dat moment kwam haar carrière in een stroomversnelling. Het ging me in dit boek uiteindelijk om de verhalen van de fotografen, over hun passie en hun liefde voor het vak. Dat waren de belangrijke redenen om dit boek te maken!
Hans Frederiks is journalist en fotograaf en hoofdredacteur van blog.computercreatief.nl. Hij schrijft over ontwikkelingen op het gebied van computers, van vormgeving op het web en print, en fotografeert al zijn hele leven lang. Zijn specialisaties zijn panorama’s, landschappen en podiumfotografie. Zijn blog vind je HIER, zijn boeken vind je HIER.
