Overstappen van OS X naar Windows 10 (1)

Dat ik me bij mijn overstap van OS X naar Windows 10 van alles op de hals zou halen had ik me zeker gerealiseerd. Het kost gewoon tijd en uitzoekwerk voordat ik bijvoorbeeld mijn fotografische workflow die ik op de Mac had, vergelijkbaar draaiend heb op mijn Dell. Daarnaast heb je de typische Windowssores met de drivers van de hardware, waarin ik me moet verdiepen. In deze blogpost de oplossingen voor twee problemen: wat moet ik met al mijn voor de Mac geformatteerde FireWire-harde schijven en waarom krijg ik OpenCL in Photoshop niet aan de praat, zodat ik bijvoorbeeld dat Oil Paint filter kan gebruiken?

Voordat ik met al mijn foto’s op mijn Dell aan het werk kan, moet ik zorgen dat ik de harde schijven waarop de foto’s zich bevinden erop kan aansluiten. Die harde schijven zijn geformatteerd voor de Mac, journaled met het HFS+ formaat. Dat is probleem één, want Windows lust geen HFS+. Probleem twee is dat het allemaal FireWire-harde schijven zijn, die achter elkaar geschakeld staan. Dat is zo handig van FireWire. Voor USB bestaat die achter elkaar schakelmogelijkheid niet: voor USB hebt je telkens een eigen poort nodig. Dus op elke harde schijf die ik heb, zit maar één USB-poort. Op de ene harde schijf – een 6 terabyte-schijf – staat mijn volledige digitale fotocollectie. Op een andere schijf staan de meest recente jaren 2014, 2015 en 2016, als back-up. De andere jaren -vanaf 2003-  staan op andere harde schijven in de kast en alle foto’s staan ook met Crashplan als tweede back-up in de cloud.

De poorten

Mijn Windows-laptop heeft geen FireWire, wel een Thunderbolt 3-poort en twee USB-3 poorten. Voor die Thunderbolt 3-poort heb ik een hub of dock nodig om daar van alles op aan te kunnen sluiten. Die docks en hubs komen er aan, maar wat ik zoek is er nog niet. Er zit dus weinig anders op dan de twee harde schijven op de twee beschikbare USB-poorten aan te sluiten. Voorlopig, want als dat Thunderbolt 3 dock er is – in het eerste kwartaal van 2016 – dan is het poortenprobleem opgelost.

HFS+, FAT en ExFAT

Nu moet ik nog zorgen dat ik die HFS+ Mac-schijven kan gebruiken. Onder Mac OS X kun je rustig FAT-geformatteerde schijven gebruiken, schijven die geschikt zijn voor Windows. Omgekeerd kan dat standaard niet. Jammer, maar helaas, het zit niet in Windows ingebouwd. Er bestaan wel een aantal oplossingen voor. Ik had ooit MacDrive gebruikt om te zorgen dat Windows een Mac-schijf kon lezen en schrijven en dat werkte prima, maar misschien was er wel betere, nieuwe software?  Na wat Googlen vond ik drie mogelijkheden:

  1. HFSexplorer, gratis, maar dat had de Java Runtime nodig en die had ik, met allerlei veiligheidsrisico’s, liever niet op mijn computer. Daarnaast kon je alleen de Mac-schijf lezen en er niet naar wegschrijven. Dat had geen zin.
  2. Paragon HFS+ for Windows. Kost $20,- en je kunt het 10 dagen lang proberen.
  3. En MacDrive, $49,- met een probeerperiode van 6 dagen.

Mogelijkheid 2 lijkt hier het meest interessant, maar ik las een paar berichten over problemen met Paragon HFS+ onder Windows 10, dus ben ik toch voor MacDrive gegaan.

MacDrive aan het werk met de 6 terabyte HFS+-schijf.
MacDrive aan het werk met de 6 terabyte HFS+-schijf.

Je zegt misschien: formatteer die oude schijven voor Windows, dat kost je geen stuiver! Dat had gekund, maar waar laat ik tussen het formatteren van HFS+ naar exFAT de meer dan 4 terabyte aan foto’s? Daar heb  ik geen extra schijf voor en ik wis dan eigenlijk een van mijn back-ups en het heen- en weer kopiëren is veel werk. Dat leek me niks. Dus het werd MacDrive, een ouwe trouwe oplossing, die doet wat het belooft.

OpenCL in Photoshop

Dan was er nog de ergernis dat OpenCL niet werkte in Photoshop, althans ik kreeg het niet werkend. Dankzij OpenCL kun je met behulp van je grafische kaart een aantal processen versnellen. Photoshop maakt er bij een stel filters gebruik van en als je OpenCL niet werkend hebt, dan werkt een dergelijk filter niet in Photoshop. Neem het vernieuwde Oil Paint Filter, dat kreeg ik op mijn iMac uit 2009 niet aan de praat, omdat OpenCL het niet deed. Op mijn nieuwe Dell, met een NVIDIA GeForce-kaart moest dat geen probleem zijn.

Dus wel. OpenCL was ‘grijs’ en daarom niet bruikbaar. Het had me al wat moeite gekost om die kaart überhaupt aan de praat te krijgen in Photoshop, maar nu kon ik dat vermaledijde Olie-filter nog niet gebruiken.

In de Preferences bij Performance vind je de Grapohics Processor Settings. Om OpenCL te vinden en aan te zetten, klik je op de Advanced Settings. Aldaar vink je OpenCL aan.
In de Preferences bij Performance vind je de Grapohics Processor Settings. Om OpenCL te vinden en aan te zetten, klik je op de Advanced Settings. Aldaar vink je ‘Use OpenCL’ aan.

Zoeken maar weer. De oplossing was zoals altijd ergens online te vinden. Tussen de tientallen open vensters stond de oplossing: Verwijder Photoshop en Lightroom volledig van je computer en installeer beide applicaties opnieuw. Tot je verbazing zul je zien dat je OpenCL kunt aanvinken. En gebruiken natuurlijk. En verdomd: het deed het. Vraag niet hoe het kan, maar profiteer er van. Misschien moet ik datzelfde ook doen op mijn oude Mac…

Nu nog Crashplan installeren op de Dell en een alternatief vinden voor ChronoSync en dan ben ik een eind op weg. Maar dat is voor een volgende blogpost.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.