Als je buiten fotografeert bij zonlicht, krijg je midden op de dag vaak te harde schaduwen. Daar kun je op de volgende manieren iets tegen te doen. Zo krijg je mooie portretten bij fel zonlicht. (Deze tip is afkomstig uit mijn boek ‘Het beste van Scott Kelby. De geheimen van professionele foto’s stap voor stap onthuld‘.)
Je kunt een model in tegenlicht fotograferen en dan met de flitser een invulflitsje afvuren. Dat levert vaak mooie lichteffecten op. Hier willen we echter twee andere zeer bruikbare trucs voor het verzachten van harde contrasten bespreken.
De snelste manier om harde schaduwen tegen te gaan is fotograferen in de schaduw.Fotografeer in de schaduw
De kleine foto linksboven geeft aan hoe het licht op het onderwerp eruitziet als ze een paar meter naar rechts staat, in de volle zon. Er zijn veel schaduwen, de huid wordt glanzend, de oogkassen worden met schaduwen gevuld en er ontstaan ‘hotspots’; het licht is niet flatteus. In de grote foto staat het model onder een afdak dat de felle zon tegenhoudt. Over het algemeen wil ik bij natuurlijk licht een onscherpe achtergrond gebruiken (om het onderwerp beter tegen de achtergrond te laten afsteken), dus probeer ik opnamen te maken met het grootst mogelijke diafragma (f/2.8 in dit geval). Maar je moet ook sterk inzoomen. Ik ben dus verder van mijn onderwerp af gaan staan (met een 70–200mm f/2.8-lens op de camera) en heb ingezoomd tot 130 mm. Samen bieden deze twee aspecten (diafragma en inzoomen) de scheiding van de prettig zachte achtergrond die je in het eindresultaat linksonder ziet. Aangezien f/2.8 het meeste licht doorlaat, kon ik de helderste, laagste ISO-waarde gebruiken (100 ISO) en toch nog gebruikmaken van een sluitertijd van 1/320. Dus ik kon uit de hand een scherpe opname maken.
Natuurlijk licht?
Ik denk dat veel fotografen ‘natuurlijk licht’ met mooi licht verwarren, al zijn dit echt twee verschillende dingen. Natuurlijk licht verwijst meestal naar zonlicht, de felste lichtbron die er is op de meeste tijdstippen. Dit licht wordt mooi als het door iets wordt verspreid en verzacht. Het is onze taak dat diffuse, indirecte zonlicht te zoeken. Een onderwerp in de schaduw zetten is een snelle en eenvoudige manier om natuurlijk licht toe te passen; aangezien het onderwerp in de schaduw staat, is het licht niet hard, maar zacht en flatteus. De rand van de schaduw is de beste plek, want daar is het licht het zachtst en fraaist. Probeer zo dicht mogelijk bij het directe zonlicht te komen zonder dat je onderwerp erdoor geraakt wordt. Dus waarom heb ik haar niet meer naar rechts gezet om dichter bij de schaduwrand te komen? Omdat ik de rij pilaren achter haar mooi vond. Bij de bewerking achteraf zijn alleen de gebruikelijke retouches voor portretten nodig, zoals het verwijderen van vlekjes, het zachter maken van de huid, het iets helderder maken van de ogen en dergelijke.
Als je het model in tegenlicht fotografeert met een telelens, krijg je een beter belicht portret.Tegenlicht en telelens
We staan in fel zonlicht midden op straat naast een tramspoor (omdat ik geen geparkeerde auto’s in beeld wil). Het model staat met haar rug naar de zon, waardoor er bijna een silhouet ontstaat, maar dit is met camera-instellingen op te lossen. Dit is een erg handige techniek (die ik van bruiloftsfotograaf Cliff Mautner heb geleerd), want er is niet altijd schaduw beschikbaar en je beschikt niet altijd over middelen om het licht zachter te maken en te verspreiden. Hiermee kun je in de volle zon fotograferen en toch zacht, mooi licht op je onderwerp laten vallen. Zet eerst het model met de rug naar de zon, zodat er een mooi contourlicht door het haar en langs de schouders en armen valt. Met de zon in de rug is de zijkant van het gezicht dat naar de camera is gedraaid donker, want die bevindt zich in de schaduw. Je moet de opname met ongeveer een volledige stop overbelichten, zodat het gezicht niet meer in de schaduw is.
Gebruik belichtingscorrectie
Fotografeer je portretten met natuurlijk licht in de stand diafragmavoorkeuze, dan kun je belichtingscorrectie gebruiken om de foto over te belichten. In de handmatige stand stel je de belichting goed in en kies je vervolgens een diafragma dat één volledige stop groter is. Het diafragma is hier mijn gebruikelijke diafragma van f/2.8 voor natuurlijk licht en ik heb volledig ingezoomd tot 200 mm met mijn 70–200mm f/2.8-lens, waardoor de achtergrond onscherp wordt. De sluitertijd is 1/1000 seconde en ik gebruik ISO 400. Bij de nabewerking heb ik het gebruikelijke retoucheerwerk voor portretten uitgevoerd.
Deze tips staan in mijn boek ‘Het beste van Scott Kelby. De geheimen van professionele foto’s stap voor stap onthuld‘. Het staat boordevol met handige tips die je fotografie op elk gebied verder helpen. Je kunt het boek hier bestellen.
Scott Kelby is de bestverkopende auteur ter wereld van boeken over fotografische technieken. Hij is tevens hoofdredacteur en uitgever van het tijdschrift Lightroom Magazine, producer van LightroomKillerTips.com, hoofdredacteur en uitgever van het tijdschrift Photoshop User en presentator van de invloedrijke wekelijkse live-talkshow over fotografie The Grid. Scott is ook algemeen directeur van KelbyOne.com en geeft over de hele wereld workshops over fotografie en Lightroom. Hij is bekroond auteur van meer dan 90 boeken, waaronder Photoshop voor Lightroom-gebruikers, de reeks Scott Kelby over digitale fotografie; Het grote flitserboek en Het Adobe Photoshop Lightroom Classic boek voor digitale fotografen. Al zijn boeken vind je HIER.
