Vandaag stuurde ik, met pijn in het hart, de iPhone 7 Plus terug naar Apple. Ik had hem vier weken geleend om de camera van die iPhone eens aan de tand te voelen. En dat voelde helemaal niet verkeerd. Met de standaard camera-app kun je alle standaard soort foto’s maken, die je maar wilt: gewoon, HDR en, Panorama’s. Maar ook portretten met een vage – soort van bokeh – achtergrond, een optisch inzoomen met die tweede lens die op deze iPhone zit. Dat werken met die twee lenzen op één smartphone die met die twee lezen tegelijk spannende dingen kunnen doen is een leuke trend in de computational photography. We concentreren ons in deze blogpost op dat ‘vaag maken’ van de achtergrond.
Bij het maken van een portretfoto op een spiegelreflex kies je voor een lens met wat grotere brandpuntsafstand, met een groot diafragma. Op een full frame-camera is dat dan bijvoorbeeld een 85mm lens met f/1.8 of iets dergelijk. Dat geeft, als je goed scherpstelt op de ogen, kans op een mooi portret met een rustige, onscherpe achtergrond, met mooi ’bokeh’ zoals dat heet.
Pseudo Bokeh
Op een smartphone met een kleine sensor zit een lens die voor dat soort effecten niet geschikt is. Je krijgt bijna altijd alles scherp. Ook mooi, maar voor een portret niet wat je wilt. De smartphonefabrikanten hebben daar wat op gevonden. Met twee lenzen op de smartphone en software die de resultaten van die twee lenzen kan combineren, is ineens veel mogelijk. Bij het maken van een portretfoto kun je daarmee heel aardige ‘vage’ achtergronden maken. Fotografische fijnslijpers zullen al gauw zeggen dat ‘het niks is’, dat het geen échte bokeh is. Maar who cares? De bedoeling van dat effect is om het onderwerp dat je fotografeert mooi los van de achtergrond te krijgen en – oh wonder! – dat lukt behoorlijk.
Apple heeft op die iPhone 7 Plus de mogelijkheid tot het maken van een Portret. Zo heet de instelling van de camera. Je kiest op de camera voor Portret en je richt je iPhone op de persoon die je wilt fotograferen. Als je voor het ’diepte-effect’ (zoals Apple dat noemt) te dichtbij bent zal de camerasoftware je waarschuwen dat je afstand moet nemen. Op je scherm verschijnt, als je op de juiste afstand bent, het woord diepte-effect en je kunt afdrukken. Voila! Een foto met vage achtergrond.
De twee lenzentrend
Apple is niet de enige fabrikant die met dit effect experimenteert. Op de Huawei’s met twee lenzen kun je ook iets dergelijks doen. Hier kies je in de interface voor het symbool van een diafragma, waarna je zelfs het effect van zo’n quasi-diafragma kunt bijstellen. Je kunt kiezen voor een range diafragma’s van f/0.96 tot f/16, waarbij bij f/16 natuurlijk alles weer scherp is. De resultaten van f/0.96 leveren weer portretten met een mooie onscherpe achtergrond.
De iPhone 7 Plus doet het wat dit soort effect betreft, net weer wat mooier dan de Huawei P9, maar met de P10 is dat misschien weer anders. Of met de 8 Plus van Apple. De ontwikkelingen gaan maar door. Het gaat bij de smartphonecamera’s niet meer op betere sensors of lenzen, maar om slimmere software die uit de digitale data meer kan halen dan je ooit voor mogelijk hebt gehouden.
Hans Frederiks is journalist en fotograaf en hoofdredacteur van blog.computercreatief.nl. Hij schrijft over ontwikkelingen op het gebied van computers, van vormgeving op het web en print, en fotografeert al zijn hele leven lang. Zijn specialisaties zijn panorama’s, landschappen en podiumfotografie. Zijn blog vind je HIER, zijn boeken vind je HIER.
Goed om te zien dat het artikel je tot het einde toe heeft kunnen interesseren. De meeste artikelen op dit blog worden geschreven door de auteurs van uitgeverij Van Duuren Media. Ben je geïnteresseerd in verdere verdieping of meer praktische toepassingen? Klik op onderstaande banner voor het meest actuele overzicht.
