Afgelopen zaterdag vond de Amsterdamse Urban Photo Race plaats. Met meer deelnemers dan de vorige keer – in totaal 190 – was dit de meest succesvolle Urban Photo Race tot nu toe. De deelnemers raceten door Amsterdam op zoek naar foto’s die voldeden aan de zes thema-opdrachten die ze kregen. Ik was benieuwd hoe zou zijn om aan zoiets mee te doen. Het was iets heel anders dan mijn normale fotografie: een portret bij een interview of een geduldig landschap. Wat zouden de thema’s zijn?
De dag begon rustig met koffie in het eerste checkpoint Café De Duvel. Om 10 uur kregen de deelnemers een envelop met daarin de eerste drie thema’s voor de foto’s en de locatie van het tweede checkpoint waar je je op een bepaalde tijd moest melden. Daar kreeg je een stempel op je kaart, de volgende twee opdrachten en de locatie voor het volgende checkpoint. Ook daar moest je je melden op een bepaald tijdstip en kreeg je de laatste opdracht en de locatie van het laatste checkpoint, alwaar je je foto’s kon inleveren. Zes thema’s waarbij je voor elk thema drie foto’s moest maken. De tijd die je daar voor kreeg was 12 uur: van 10 uur ‘s morgens tot 10 uur ‘s avonds.
De eerste drie thema’s
De drie thema’s die we bij aanvang kregen waren Eye contact, ‘I wish they would only take me as I am’ (citaat van Vincent van Gogh) en High. Mijn ervaring met dit soort opdrachten was nul-komma-nul. Er kwamen ook niet meteen briljante ingevingen. Eerst maar richting het Museumplein fietsen waar straks het eerste checkpoint zou zijn. Het was raar weer. Het druppelde, net alsof iemand boven je voortdurend met water aan het spatten was. De regen zette gelukkig niet door. Het thema Eye contact was wel duidelijk. Oog contact, ja ja. Genoeg mensen op het plein, die voornamelijk bezig waren met het maken van selfies en foto’s voor I Amsterdam. Maar als je zo rondloopt komt er vanzelf wel wat. Oogcontact had ik met iemand op een grote print van een schilderij. Van Van Gogh zag ik genoeg in de Museumwinkel om inspiratie bij te krijgen en bij High dacht ik aan middelen om high van te worden.
Met die inspiratie had ik eigenlijk snel voor elk thema drie foto’s en besloot die thuis op mijn laptop te bewerken en ze al op een usb-stick te zetten. Lopend langs het Van Gogh-museum zag ik iemand die zich uit had gedost als de schilder himself. Was dat nog wat voor het Van Gogh-thema? Ik maakte wel een foto van hem – kostte 50 eurocent – maar dacht dat iedere deelnemer die deze man zou zien, hem ook op de foto zou zetten. 190 keer 50 cent!
Thema’s vier en vijf
Ruimschoots op tijd terug op het Museumplein kreeg ik een stempel en de volgende twee thema-opdrachten: ‘Desire is the very essence of man’ (een citaat van Spinoza) en Nothing here. Desire… Verlangen… Verlangen naar wat? Wat bedoelde Spinoza? Liefde? Geluk? Seks? Dingen? Dingen! Dingen kopen! Was de P.C Hooftstraat hier niet vlakbij? De luxe koopstraat van Amsterdam! Als ik dáár niet het verlangen naar dingen kon vastleggen, waar dan wel? Het was ook nog eens uitverkoop, jurkjes van 1600 euro voor 950! Sale van lingerie van Agent Provocateur! Die foto’s maakten zich bijna zelf.
Maar nu nog Nothing here. Daar had ik werkelijk geen idee bij. Misschien een foto van mijn voorhoofd? Daarbinnen was op dat moment qua inspiratie in ieder geval niets aanwezig. Ik zocht op mijn telefoon bij Google naar beeld bij ‘Nothing here’ en vond allemaal plaatjes met tekst. Wel leuk om daar een screendump van in te leveren. Of zou me dat op diskwalificatie komen te staan? Ik fietste naar huis en hoopte onderweg op inspiratie. Ineens zag ik een raar blok beton. Dat straalde wat mij betreft uit: nothing here! Dat was foto 1 van deze serie. De rest diende zich vanzelf onderweg aan.
Thema zes
Het volgende checkpoint bevond zich in het Bilderdijkpark in Amsterdam West. Een fietstochtje dwars door het drukke centrum. Het weer was inmiddels best lekker. Vochtig warm. Weer ruim op tijd voor de stempel. Het nieuwe thema: Rule Breaker. Het laatste checkpoint werd Hannekes Boom waar de je de foto’s kon inleveren en voor tien uur je laatste stempel moest halen. Ik had tijd zat voor die laatste opdracht, meer dan vijf uur zelfs. In het Bilderdijkpark hoorde ik wat andere deelnemers praten over het laatste thema. Rule, zij interpreteerden Rule als Ruler, lineaal. Het breken van een lineaal? Op de fiets richting de andere kant van de stad probeerde ik me iets bij het breken van regels te bedenken. Ik kon misschien compleet andere foto’s leveren. Foto’s die ik al eerder had gemaakt, bijvoorbeeld wat panorama’s, die ik gisteren bij Adam Lookout had geschoten. Dan hield ik me niet aan de regels van deze Urban Photo Race.
Ineens zag ik een fiets geparkeerd staan bij een bordje ‘Verboden (brom)fietsen te plaatsen’. Ah! Dat was het. Amsterdammers en het je niet houden aan de regels. Vuilnis neerzetten op tijdstippen dat dat niet mag. Oversteken bij rood voetgangerslicht, dat soort dingen. Ik stond zelf achter een stel fietsers braaf bij het stoplichten te wachten en voor mijn ogen vond dat laatste plaats. De drie foto’s waren zo gemaakt. Ik had nog tijd om eten te koken en een duveltje te drinken. Op naar Hannekes Boom!
Inleveren
Bij Hannekes Boom zaten veel deelnemers nog te puzzelen wat ze gingen leveren. De sfeer was relaxed, hoewel er nog hard gewerkt werd. Een keuze maken tussen je eigen foto’s is moeilijk, zeker als je er heel veel gemaakt hebt. Ik had me qua hoeveelheid foto’s ingehouden. Vanaf het moment dat ik iets bij een thema had bedacht ging ik heel doelgericht te werk. Bij het laatste thema had ik bijvoorbeeld maar zes foto’s gemaakt, waarvan ik bijvoorbeeld bij het door rood lopen moest kiezen uit twee foto’s en ik de foto van de auto die fout op de stoep was geparkeerd niet echt leuk vond. Of ik het goed heb gedaan, geen idee. Ik vond het in ieder geval erg leuk om te doen en was, toen ik eenmaal thuis kwam, volkomen uitgevloerd.
En volgend jaar doe ik zeker weer mee!
Van Duuren Media was mede-sponsor van deze Amsterdamse Urban Photo Race.
Hans Frederiks is journalist en fotograaf en hoofdredacteur van blog.computercreatief.nl. Hij schrijft over ontwikkelingen op het gebied van computers, van vormgeving op het web en print, en fotografeert al zijn hele leven lang. Zijn specialisaties zijn panorama’s, landschappen en podiumfotografie. Zijn blog vind je HIER, zijn boeken vind je HIER.
Super leuk verslag Hans.