Vorige week vrijdag besprak ik het boek Small Fry van Lisa Brennan-Jobs over haar moeizame verhouding met haar vader, Steve Jobs. Halverwege het boek had ik er een beetje genoeg van. Lisa hunkerde naar een goede vader-dochterband, Jobs erkende haar niet als zijn dochter. Later dan toch weer wel, maar hun verhouding bleef moeizaam en Jobs gedroeg zich als een klootzak. Ik baseerde de bespreking ook op de bespreking die ik van het boek had gelezen. Achteraf gezien vond ik dat ik het boek zelf had moeten uitlezen.
Ik las het boek snel uit en sloeg daarbij wel wat delen over. Eigenlijk was ik alleen geïnteresseerd over haar relatie met haar vader. Zo boeiend was het allemaal eigenlijk niet. Ik merkte dat ik in het het stuk van vrijdag een fout had staan over de trouwerij, waarbij Lisa ineens op haar kleine broertje moest passen. Het was niet het huwelijk van haar stiefmoeder en Jobs, maar waarschijnlijk een trouwerij van een bevriend stel. Daar moest ze op haar broertje passen.
Afwassen en Assepoester
En neem het gedoe rond dat afwassen en babysitten wat Lisa moest doen. Het leek in de besprekingen die ik las op het sprookje van Assepoester. Het lag toch iets anders. De afspraak over dat afwassen werd gemaakt nadat er een fiets van haar was gestolen (niet op slot gezet?) en ze aan Steve een nieuwe fiets vroeg. Ok, zei Steve, maar dan moet je wel de afwas doen en regelmatig op je broer passen. Geen echt onredelijke afspraak, maar dat vond ze achteraf gezien wel. De afwasmachine was kapot en ze vond het onredelijk dat zo’n rijke man als Jobs geen nieuwe kocht. Op een later moment laat Lisa zelf een reparateur komen en die maakt voor $40,– de afwasmachine. Een week later – nadat ze Steve over de reparatie heeft verteld – koopt hij een nieuwe Miele afwasmachine. Vreemd gedrag van Jobs, maar ook weer niet zo dat je hem een klootzak kan vinden.
De buren
Nog een paar voorbeelden uit het boek. Lisa papt aan met de buren en klaagt over Jobs. Over dat afwassen en die afwasmachine en dat ze geen bank heeft/krijgt om op te zitten. En dat hij haar nooit welterusten zegt. Als ze vervolgens Steve en haar stiefmoeder vraagt om haar welterusten te wensen, doen ze dat één keer en Jobs maakt duidelijk dat hij dat verder nooit meer zal doen. Raar en onaardig.
Cold people
Ik probeer Jobs wat genuanceerder te bekijken, maar het blijft moeilijk om hem geen klootzak te vinden. Als ze langs een striptent rijden zegt Jobs regelmatig: daar gaat Lisa later werken. Flauwe grap. Niet echt leuk. Hij draait Short People van Randy Newman voor haar om haar te pesten met haar beperkte lengte. Lisa is al sinds haar negende in therapie – betaald door Jobs – en vraagt eindelijk op haar zestiende haar vader en stiefmoeder mee naar een therapiesessie. Ze vertelt dat ze zich zo alleen voelt, barst op een gegeven moment in tranen uit. Na een lange stilte zegt haar stiefmoeder: we are cold people. En uiteindelijk betaalt hij haar studiegeld in Harvard niet en zien ze elkaar zo’n tien jaar nauwelijks. Dat collegegeld betalen de buren dan uiteindelijk voor haar.
De Lisa is vernoemd naar Lisa
Als Lisa en Jobs een bezoek brengen aan Bono van U2, vraagt Bono op een gegeven moment aan Jobs of die Lisa-computer naar zijn dochter Lisa is vernoemd. En ja hoor, eindelijk geeft hij het in het bijzijn van Lisa toe: de Lisa was naar Lisa vernoemd. Op zijn sterfbed zegt Jobs dat hij spijt heeft van zijn gedrag. En wat zegt de stiefmoeder van Lisa? I don’t believe in deathbed revelations… (Ik geloof niet in sterfbed-onthullingen). Ik houd het toch op de conclusie dat Jobs een klootzak was, in ieder geval voor Lisa. Misschien was ie aardig voor anderen, maar zij heeft aan hem geen aardige vader gehad.
Hans Frederiks is journalist en fotograaf en hoofdredacteur van blog.computercreatief.nl. Hij schrijft over ontwikkelingen op het gebied van computers, van vormgeving op het web en print, en fotografeert al zijn hele leven lang. Zijn specialisaties zijn panorama’s, landschappen en podiumfotografie. Zijn blog vind je HIER, zijn boeken vind je HIER.
