Naam: PayPal Europe S.a.r.l. et Cie S.C.A Omschrijving: YYIJ22222B2S5D3U PAYPAL IBAN: DE88500700100175526303 Kenmerk: YYIJ22222B2S5D3U PP AFSCHRIJVING Machtiging ID: 55LJ224P9TZDC Incassant ID: LU96ZZZ0000000000000000058 Doorlopende incasso
Dat was de omschrijving die ING me gaf bij een incasso van € 5,60, begin juli. En aangezien ik eens per kwartaal de bankrekeningen check had ik zo begin oktober werkelijk geen flauw idee meer waar dit op zou kunnen slaan.
Cash is koning!
Nu is dat wel vaker het geval, tegenwoordig. Ondanks het feit dat ik probeer zoveel mogelijk cash af te rekenen gebeurt het ook mij soms dat de rijen bij die ene kassa die nog ouderwets geld accepteert gewoon te lang zijn, zodat ik in hemelsnaam maar de pinpas grijp. Met gloeiende tegenzin, want ze weten al meer dan genoeg over mij, in deze tijden waar zowat elke overheidsdienst – en ook nog de nodige andere snuffelaars, ik noem Graydon, de crediet-checker – menen dat mijn data de hunne zijn. Hoe minder er in de computers staat, hoe minder ik gevolgd kan worden. Of ik iets te verbergen heb? Jazeker: mezelf. Ik snap denk ik beter dan de meesten hoe die inlichtingendiensten te werk gaan, als ze hun netten uitwerpen om door datacorrelatie verdachte patronen te herkennen. En ik verdom het om een ‘false positive’ te worden. Dus ben ik al vele jaren zoveel als mogelijk in ‘stealth mode’. Wat ze niet weten kunnen ze ook niet tegen je gebruiken. Maar ik dwaal af…
Nep-informatie…
Wat opvalt aan die omschrijving is hoeveel informatie er in te vinden is. En hoe volstrekt onleesbaar die brei aan codes is. Er is werkelijk geen enkele human readable aanwijzing waar deze incasso op zou kunnen slaan. Zoals eigenlijk altijd, met PayPal. Ooit een uitkomst, nu een ergerlijk bedrijf, zoals we wel vaker zien. Want hoe moeilijk kan het zijn, om behalve ‘Incassant ID: LU96ZZZ0000000000000000058’ even de naam te vermelden.
Maar goed, ik wilde toch weten wiens vingers hier in mijn loonzakje hadden gezeten. En met PayPal afschrijvingen zijn er dan twee opties: hun website of je eigen e-mail. Dat laatste is het snelst – althans, je hebt geen wachtwoorden nodig – dus dook ik het archief in. Niks, nada, geen mail rond die dag begin juli die een verklaring kon bieden. Dus dan maar naar de website van PayPal, maar ook bleek een koude kermis: weliswaar incasseerde PayPal op 3 juli € 5,60, maar op het rekeningoverzicht waren bedrag noch datum terug te vinden.
Vragen dan maar
Hebt u wel eens geprobeerd PayPal een berichtje te sturen, via hun website? Dat blijkt ook best nog een zoektocht. Vele FAQ’s later vond ik een pagina waarop ik dan zelf zou mogen intikken. Althans, er stond:
Stuur ons een e-mail
We stellen het op prijs dat u contact met ons opneemt. Selecteer het onderwerp en subonderwerp die het best overeenkomen met de reden waarom u contact met ons opneemt.
Ik kwam er al snel achter dat ook hier weer een FAQ-mechanisme aan het werk was. Want op grond van mijn keuzes verschenen er voornamelijk informatieve teksten of verdere lijstjes met subonderwerpen. Een vraag voorleggen aan PayPal is nog niet zo makkelijk! Maar na lang dwalen door webpagina’s die vooral tot doel hadden het stellen van vragen te voorkomen verscheen er, toen ik in hemelsnaam maar eens koos voor ‘Ongeautoriseerde transactie melden’ zomaar een venster waarin ik dan mijn vraag kon intikken. En vanochtend had ik zelfs een automatische ontvangstbevestiging waarin me beloofd werd me zo spoedig mogelijk te helpen.
Inloggen maar weer
Ik moet toegeven, anderhalve dag later verscheen er een antwoord. Tenminste, er kwam een mailtje waarmee ik naar de website werd verwezen zodat ik daar eerst weer moest inloggen en vervolgens kon doorklikken naar een bericht dat ene Dicky – ik heb een hekel aan de neiging om alleen voornamen te gebruiken – had opgesteld. Gelukkig zonder me ook nog eens ongevraagd te tutoyeren.
De oplossing bleek simpel, als je het weet. Enige tijd eerder was er een bestelling bij Ibood ergens zoek geknoeid. Om de een of andere reden kon men het niet bezorgen en ging het terug naar Ibood. En Ibood, althans Lizbeth, Customer Specialist, schreef mij, ‘We do not have storage or inventory management and therefore can not send you your package again. You will be refunded the full purchase amount.‘ Tamelijk onwaarschijnlijk verhaal, een postorderbedrijf dat retouren niet kan verhapstukken. Maar die discussie leek me zinloos, dus toen Ibood me in een tweede bericht meldde dat mijn ‘verzoek tot annulering is succesvol verwerkt’ was heb ik het er bij laten zitten. Met een grimlachje, dat wel. Zoek knoeien en vervolgens de fout niet kunnen herstellen wordt een ‘verzoek tot annulering’. Kunstig taalgebruik…
Die verdwenen bestelling was middels PayPal betaald, dus kwam ook het geld na een tijdje terug daar. Daarna werd de volgende bestelling, wat muziek uit Ierland, deels afgerekend met dat onbedoeld saldo waarna de rest – inderdaad, € 5,60 – van de bank werd afgeschreven. Zo ontstaan er dus PayPal transacties die ondanks de eindeloze brei aan coderingen niet simpel te duiden zijn.
Gemeentegiro
Ooit bankierde ik tevreden bij de Gemeentegiro Amsterdam. Wekelijkse afschriften in de bus, met de hand ingevulde overschrijvingen in de blauwe girobus die je overal in de stad kon vinden. Geen codes op die afschriften, maar gewoon, leesbare omschrijvingen. En weet u, soms verlang ik terug naar die simpeler tijden. Ik hoorde bij de eerste duizend gebruikers van de test van Girotel, toen we met modems onze bankzaken doorpiepten en was werkelijk verrukt van de snelheid waarmee zaken opeens liepen. Maar ook toen waren de omschrijvingen gewoon leesbaar. Kon ook nauwelijks anders, want alles werd nog wel handmatig ingevoerd.
Wanneer precies het gebeurd is weet ik niet te achterhalen, maar ergens in de laatste vijftien jaar is de omslag geweest, het moment dat de eindeloze cijfer- en letterreeksen de macht grepen en leesbare teksten verdwenen. Waarna wij, de menselijke gebruikers, aan de kant staan. Soms met de handen in het haar…
Wammes Witkop