Er zat een mailtje in de mailbox met de boodschap: Victor Peters schrijft live – online – zijn 100ste boek ‘Programmeren voor niet-programmeurs’. Kunnen we daar wat mee op het blog? Natuurlijk kunnen we daar wat mee! Live, online aan een boek schrijven is volgens mij nog nooit vertoond. Dus stoorden we Victor Peters even een half uurtje in zijn schrijfproces om over dat nieuwe boek te praten en natuurlijk hadden we de vraag: waarom live schrijven?

Victor Peters: Ik had het al een paar jaar geleden bedacht. Iedereen deelt altijd alles op het internet, maar ik heb nog nooit iets gezien van live schrijven. Een vriend van mij publiceert veel, die blogt heel veel. Ik dacht bij hem: het zou heel grappig zijn als je mee kunt lezen met een schrijver. Er zijn duizenden schrijfcursussen en schrijfcoaches, maar meelezen met een schrijver, dat is nog nooit gedaan. Ik bekeek een heel nieuw platform voor webdevelopment – Flask gebaseerd op python – en ik wilde het eens uitproberen. Ik zocht er een projectje voor en toen dacht ik aan het live schrijven.’ 

Wat wordt Programmeren voor niet-programmeurs voor boek? Volgens jou moet iedereen leren programmeren…
VD: ‘Dit boek is voor mij heel belangrijk. Dit boek gaat ergens over. Nou ja, elk boek gaat ergens over, maar dit boek heeft een maatschappelijk belang. Ik probeer jongeren aan hun verstand te peuteren dat programmeren niet iets is wat speciaal programmeurs doen. Dat is ook wat ik in mijn werk voor de hogeschool ook doe, studenten leren programmeren. Programmeren is niet iets waarvan je zegt: dat hoef ik niet te kunnen. Dat is net zo naïef als in de middeleeuwen zeggen: ik hoef niet te leren schrijven of lezen.’

Het is geen rocket science

In je inleiding schrijf je ergens: je hoeft het programmeren niet helemaal te beheersen, maar je moet begrijpen hoe het werkt…
VP: ‘Ja, maar het gaat wel verder dan het theoretisch snappen. Je moet het ook ervaren, omdat je dan ook ziet wat het doet. Je moet begrijpen dat het geen rocket science is, het is ook geen magie… Het is een simpel kunstje en iedereen kan het leren. We moeten er niet zo krampachtig over doen. Ik werk nu met studenten uit heel veel bedrijfstakken die niet uit de ICT afkomstig zijn. Ik geef ICT-les aan allerlei studenten uit Nederland, uit alle studierichtingen, behalve uit de ICT. Daarbij merk ik dat we iets kunnen winnen van wat we hebben geleerd bij programmeren, dat we dat kunnen terugvertalen naar allerlei andere vakgebieden.’ 

‘Een heel mooi voorbeeld vond ik bij een student bestuurskunde. Het programmeren zelf vond hij niet zo moeilijk, maar hij had heel veel moeite met de puzzeltjes programmeren. Hij had een manier voor zichzelf gevonden om kleine stukjes code tussendoor te testen. En toen keek hij naar zijn eigen vakgebied van bestuurskunde, van processen beschrijven, spelregels maken, wetten maken enzovoort en hij zei: als we dit aspect van deelstukjes tussendoor testen zouden toepassen in onze methoden om regelgeving en beleid te maken, dan zou er geen toeslagenaffaire geweest zijn. Hij wordt nu betrokken bij een project in de provincie Drenthe waar hij dit gaat onderzoeken. Kunnen we die programmeertechnieken toepassen in andere vakgebieden? Ik hoop met dit boek een deur open te zetten voor heel veel mensen om eens lekker te spelen met programmeren. Als je van sudoku’s houdt vind je programmeren ook leuk.’

Neem het ontwerpen een formulier, bijvoorbeeld voor de belastingen. Dat werd altijd gedaan door iemand met verstand van die formulieren. Moet die ‘ontwerper’ van zo’n formulier tegenwoordig verstand hebben van programmeren?
VP: ‘Als er een belastingformulier werd ontwikkeld, werd dat inderdaad gedaan door iemand die verstand had van die belastingen. Bij de ICT-werkt dat anders. Neem bijvoorbeeld een slager met verstand van vlees die wil iets digitaals en een programmeur die moet dat voor die slager maken. Maar die programmeur weet niks van vlees. De ene keer maakt die programmeur iets voor de slager, de volgende keer iets voor de belastingdienst en overmorgen voor een reisbureau. Hij of zij heeft geen verstand van vlees, belastingen of de reisbranche. Er gaan mensen met elkaar in gesprek die een totaal verschillende taal spreken en in een totaal verschillende wereld leven. Je kunt niet van de ICT’er verwachten dat die zich eerst een jaar gaat bekwamen in toerisme, voordat die iets voor die branche kan maken. Je kunt wel iemand uit die branche leren dat programmeren geen rocket science is. Dat je uit data in een Excel-sheet veel meer kan halen als jij jouw vakgebied verstaat en ook weet dat er zoiets bestaat als AI. Dat je weet dat er zoiets bestaat als de blockchain en dat er algoritmes te maken zijn om data anders te ordenen. Dat kun je niet bereiken als het twee gescheiden werelden zijn, jouw vakgebied en dat van de ICT’er. Verdiep je in de ICT, snap hoe het werkt, leer waarom dingen op het gebied van ICT gaan zoals ze gaan, dan ben je een betere gesprekspartner voor die ICT’er. Daar gaat mijn boek over.’

Nog even terug naar het ‘live schrijven’. Wanneer kan men je aan het werk zien? 
VP: ‘Dit is de URL waar je mij kunt zien schrijven. Je kunt online zien aan welk hoofdstuk ik op dat moment aan het werk ben. Dat hoofdstuk heeft op dat moment een oranje rand. Bij Home zie je het schema waarin je kunt zien wanneer ik aan het werk ben en welk hoofdstuk ik dan onderhanden neem. Lees vooral het 1ste hoofdstuk This is IT. Daarin kun je lezen waar Programmeren voor niet-programmeurs over gaat. Ik heb er ook een heel rudimentaire chat-functie in gehangen. Nodig je lezers uit om te kijken en om op het boek te reageren. Schrijven is altijd een eenzame business. Ik denk dat het voor een boek als dit leuk is om feedback te krijgen.’ 

Hans Frederiks

Hans Frederiks is journalist en fotograaf en hoofdredacteur van blog.computercreatief.nl. Hij schrijft over ontwikkelingen op het gebied van computers, van vormgeving op het web en print, en fotografeert al zijn hele leven lang. Zijn specialisaties zijn panorama’s, landschappen en podiumfotografie. Zijn blog vind je HIER, zijn boeken vind je HIER.