We schreven er al begin deze maand over: de C64 homecomputer is terug in de vorm van een miniatuurversie. Inmiddels staat er eentje alhier. En het is echt een leuk en bruikbaar apparaatje!
De Commodore 64 heeft bij (circa) 35-plussers toch wel een legendarische status. Het was dan ook niet voor niets de meest verkopende computer aller tijden, maar liefst zo’n tien jaar in vrijwel ongewijzigde vorm geproduceerd. De voor de jaren tachtig revolutionaire geluidschip wordt ook nu nog volop in moderne muziek gebruikt. Maar dat allemaal terzijde. Want wat ís die C64 Mini nou eigenlijk voor apparaat? Bij ontvangst valt en eerste de kekke verpakking op, het ziet er allemaal zeer verzorgd uit. Naast de systeemkast treffen we er ook een retro-joystick (met USB-aansluiting!) in aan. En een HDMI-kabel plus voedingskabel. Voor de voedingsadapter moet u zelf zorgen. Geen probleem, want de C64 Mini kan moeiteloos met de meeste telefoonladers werken. Wij gebruikten een iPad -lader.
Emulator
De C64 Mini blijkt een emulator te zijn. Dat is al een beetje af te leiden aan de USB-poorten en de bijbehorende USB joystick. Inwendig draait een dual core 32 bits ARM-processor met een minimalistische versie van Linux en een emulator, hoogstwaarschijnlijk VICE. Nu doen emulatoren ons toch altijd een beetje vrezen voor een net niet helemaal soepel lopend geheel, maar daar heeft de Mini gelukkig totaal geen last van. Animaties zijn boterzacht, ‘smooth scrollen’ van tekst en beeld zijn ook echt smooth. Net zoals bij het origineel dus. En dat alleen al maakt het gebruik van de Mini een heerlijke ervaring. Dankzij de HDMI-aansluiting werkt het systeem samen met het overgrote deel van de televisies en monitoren. Enige vereiste is dat ze een verversingsfrequentie van 50 Hz ondersteunen. Ziet u dus géén beeld na koppelen en inschakelen van het systeem, probeer dan een ander scherm.
Spellen
Standaard is een scala aan spellen ingebouwd met voor elk wat wils. En mis je die ene game die je zo verwoed speelde in je jeugd? Geen probleem, want je kunt ook zogeheten disk images (.d64) via een USB-stick gebruiken. Wat betekent dat je zo ongeveer elke game of programma op het systeem kunt draaien. De fabrikant heeft beloofd dat er via een komende firmware-update een kien beheerssysteem komt voor het werken met meerdere disk-images. Nu kan er maar eentje op een stick geplaatst worden, wat natuurlijk niet heel praktisch is.
Geen C64-poorten
Omdat de C64 Mini een emulator is ontbreken aansluitingen voor echte C64-randapparatuur. Je kunt dus niet even een originele diskdrive aansluiten, of een cartridge inprikken. Dat is jammer, maar anderzijds geldt dat vrijwel elk ooit verschenen programma voor de 64 wel ergens online in .d64-vorm is te vinden. Hét grote voordeel van de Mini is het gebruiksgemak. Je hoeft geen commando’s te kennen om een spel te laden; je kiest simpelweg uit een menu iets van je gading. Tegelijkertijd kan het systeem ook in een echte Commodore 64-modus gestart worden. Je kunt dan weer zelf aan het programmeren slaan, bijvoorbeeld. Praktisch is verder dat van elk spel – en de C64-modus – vier snapshots bewaard kunnen worden. Verspeel je te veel levens in een moeilijke fase van een spel, dan kan je door terugkeren naar een eerder gemaakte snapshot weer een nieuwe poging wagen. Altijd handig.
Toetsenbord
O ja, een laatste opmerking nog: het toetsenbord van de C64 Mini is een niet werkend exemplaar puur voor cosmetische redenen bedoeld. Ergens ook wel logisch, want de kleine toetsjes zouden niet prettig tikken. En als je toch wilt tikken, dan is er niets aan de hand: je kunt zo een standaard usb pc-toetsenbord aansluiten. Ook een USB-hub werkt prima. Dat laatste onderdeel is handig voor als je je eigen d64-images vanuit de C64-modus wilt gebruiken. Je moet dan het welbekende LOAD-commando intikken waarvoor een toetsenbord wel prettig is. Tegelijkertijd moeten ook de USB-stick met de image en de joystick ingeprikt zijn. Omdat de Mini over maar twee USB-poorten beschikt ontkom je niet aan een hub. Hoe dan ook, de Mini overtrof onze verwachtingen. Ondanks het feit dat ’t ‘slechts’ een geëmuleerd systeem is. Leuk voor erbij, om op een makkelijke manier oude tijden te doen herleven. Of om eens kennis te maken met een typische homecomputer uit de jaren tachtig, voor als je dat tijdperk hebt gemist.
Ronald Smit kan dankzij een combinatie van een elektronica- en een journalistieke opleiding (afstudeerrichting radio en nieuwe media) technische zaken op een heldere en eenvoudige manier uitleggen. Zijn jarenlange schrijfervaring voor onder meer Computer Idee geeft u al snel de ‘aha-erlebnis’ waar u wellicht al zo lang naar op zoek was. En wordt het dan toch allemaal wat ingewikkeld, dan loodst hij de lezer snel en zeker langs eventuele barrières en valkuilen. De boeken van Ronald vind je hier.