Hoeveel foto’s ben jij in de loop van je digitale leven al kwijtgeraakt? Doordat een schijf bijvoorbeeld niet meer leesbaar was. Een diskette die je nergens meer in kunt stoppen. Of een zip-schijf of een Syquest die je nergens meer op kunt aansluiten! Je Flickr-account dat is opgeheven! Vanaf de tijd dat ik aan de gang ging met Lightroom heb ik goede back-ups gemaakt. Voor die tijd is er weinig digitaals bewaard gebleven. En trouwens, wie zegt dat die harde schijven, die back-ups met foto’s over 10, 20 of veel meer jaren nog door iemand te lezen zijn?
Nageslacht…
Het is niet zo dat er na mijn dood enorme belangstelling zal zijn voor mijn archief van duizenden en duizenden foto’s die ik heb geschoten en nog zal schieten. Natuurlijk zitten er af en toe mooie foto’s bij, maar die foto’s zijn misschien niet zo belangrijk voor het nageslacht. De foto’s die misschien wél belangrijk zijn voor het nageslacht, zijn de familiefoto’s. Belangrijk voor mijn eigen nageslacht. Wat voor gezelschap was er bij elkaar op die en die verjaardag? Och kijk, daar was ie nog maar 2 jaar! En kijk die knuffel heeftie nog steeds! Over 30 of 40 jaar willen die kleine kinderen van nu foto’s bekijken van hun opa en oma, of misschien van hun overgrootvader en moeder. Dat zijn de foto’s die – als je geen bekende fotograaf bent – misschien nog wel het meest belangrijk zijn.
Print je ‘familiearchief’!
Ik kom erop door een blogpost van de Online Photographer, die weer verwijst naar een blogpost van Missy Mwac. In die blogposts gaat het over afdrukken, het printen van je foto’s en het belang daarvan. Foto’s zijn tegenwoordig meestal digitaal. Ze staan ergens op harde schijven, thuis of als je goede back-ups maakt ook nog elders, bijvoorbeeld in de cloud. Je bekijkt de foto’s op een beeldscherm, op Facebook of Instagram, via streaming misschien op je TV. En dan heb je ineens een crash van de harde schijf waar je foto’s opstaan en misschien heb je een slechte back-up. Weg zijn je foto’s, weg is je ‘familie-archief’.
Maak albums!
De twee bovengenoemde blogposts dringen aan op printen: dat je van de foto’s die echt belangrijk voor je zijn afdrukken maakt. Daar kun je dan mooie albums van maken. Voor later. Misschien vind je dat teveel gedoe. Zelf afdrukken en dan een album samenstellen, net als vroeger. Dat kan natuurlijk makkelijker. Je kunt vanuit je digitale collectie heel eenvoudig fotoboeken samenstellen en die laten printen. In een oplage van een paar boeken. Voor je zoon of dochter, voor je vader en moeder of opa en oma. Voor je vrienden. Lightroom heeft daar de module Boek voor. En je kunt vanuit je Google Foto’s-collectie tegenwoordig ook heel aardige fotoalbums maken.
Voor later…
Mijn Syquest- en Zip-schijven kan ík in ieder geval nergens meer op aansluiten. Mochten daar foto’s op staan, dan zijn die onbereikbaar. Maar ik geloof niet dat ik veel foto’s mis. Ja van mijn Apple Quicktake, daar heb ik niets van bewaard. Van mijn allereerste Nikon zit er ook bijna niets in mijn archief. Jammer, maar helaas. Niets meer aan te doen. Met de familiefoto’s die er wel inzitten heb ik vorig jaar al wat albums gemaakt bij de verjaardagen van zoon, dochter en van een vriendin. Dat zijn leuke cadeaus voor hen, maar we hebben er meteen ook albums voor onszelf van laten maken. Voor later.
Hans Frederiks is journalist en fotograaf en hoofdredacteur van blog.computercreatief.nl. Hij schrijft over ontwikkelingen op het gebied van computers, van vormgeving op het web en print, en fotografeert al zijn hele leven lang. Zijn specialisaties zijn panorama’s, landschappen en podiumfotografie. Zijn blog vind je HIER, zijn boeken vind je HIER.
