Vorig jaar schreven Ronald Smit en ik het boekje Veilig Online met allerlei tips over het veilig maken van je online-bestaan. Met onze smartphones zijn we altijd online. We lopen en rijden er mee rond en we delen bijvoorbeeld onze locatie met familie en vrienden. Dat we die locatie delen met Google en Facebook, ach dat is nu eenmaal zo. Dat we ongemerkt onze locaties delen met andere, onbekende en misschien wel duistere partijen, daar zijn we ons niet van bewust. In de New York Times stond deze week een nogal verontrustend artikel met de titel One nation, tracked, ofwel Een natie, gevolgd over de locatie-informatie die door allerlei bedrijven van jou en mij worden verzameld. Zonder dat we daar toestemming voor hebben gegeven.

Waar ben jij allemaal geweest?

Onze smartphone geeft allerlei informatie over ons prijs. Onze providers, Vodafone, T-Mobile, KPN weten dankzij hun zendmasten bijna precies waar we zijn en waar we zijn geweest. Bij de Appie, bij de huisarts, of bij dat bedrijf waar je stiekem hebt gesolliciteerd. We gaan er vanuit dat ze die locatie-informatie voor hunzelf houden. Natuurlijk, de AIVD, de politie kunnen die data opvragen, als de situatie daartoe aanleiding geeft. Misschien zijn de telecomproviders hier in Europa terughoudend met die data, in Amerika is dat anders. Verizon en AT&T verkopen die data en zo kunnen ‘premiejagers’ de precieze plek van een telefoon achterhalen.

Handig, die locatiedeling!

Al onze telefoons hebben GPS. Handig voor Google Maps als je ergens naartoe moet. Handig voor Buienalarm om te kijken wanneer het gaat regen op de plek waar je je bevindt. Google slaat de locatiedata op, als je dat niet hebt uitgezet. Met die GPS wordt dus locatiedata verzameld. Van Google weten we dat en dat kunnen we uitzetten, er zijn echter veel meer apps die gebruikmaken van de GPS. De weer-apps, Instagram, Greenwheels,Mi Fit, Shazam… Verzamelen die onze data, of gebruiken ze de GPS alleen als ze die nodig hebben, bijvoorbeeld om aan te geven dat het over vijf minuten in Petten gaat regenen?

Anonieme data?

In Amerika zijn er tientallen bedrijven die dat soort data gretig verzamelen, dankzij apps die gebruikmaken van de GPS. Al die bedrijven zeggen dat het anonieme data zijn, die niet te herleiden zijn naar jou of mij. In dat artikel – One Nation, tracked- tonen de verslaggevers van de New York Times aan dat het helemaal niet zo ingewikkeld is om die data naar jou of mij te herleiden. Foursquare, een van de locatie-informatieverzamelaars, weet dus bijvoorbeeld dat je altijd naar de Appie gaat, dat je onder behandeling bent van een psychiater of dat je naar de SOA-kliniek bent geweest, om zomaar even wat op te noemen.

Privacy-wetten

Misschien valt het in Europa mee, maar zeker weet ik dat natuurlijk niet. Misschien verzamelt Buienradar jouw locatie-informatie ook, of verkoopt Vodafone onze data aan geïnteresseerde partijen. De privacy-regels zijn in Europa strenger dan in Amerika, maar of ze streng genoeg zijn om dit soort data-handel te voorkomen? Ik weet het niet. Het artikel in de New York Times linkt naar een artikel waarin wordt uitgelegd hoe je kunt zorgen dat er minder data over je verzameld wordt. Aan de hand van een aantal stappen kun je zorgen dat je met je iPhone of Android-telefoon minder over jezelf prijsgeeft. Natuurlijk, zolang je telefoon aanstaat weet jouw telecomprovider waar je bent, het is niet anders.

Naar aanleiding van deze blogpost schreven we een vervolg over de privacy-problemen waarmee we online, op onze pc’s, onze telefoons en tabletten geconfronteerd worden. Geven we ons zomaar over aan Google, Facebook en alle andere dataverzamelaars, of gaan we er wat aan doen? Privacy in het volgende decennium.

Hans Frederiks

Hans Frederiks is journalist en fotograaf en hoofdredacteur van blog.computercreatief.nl. Hij schrijft over ontwikkelingen op het gebied van computers, van vormgeving op het web en print, en fotografeert al zijn hele leven lang. Zijn specialisaties zijn panorama’s, landschappen en podiumfotografie. Zijn blog vind je HIER, zijn boeken vind je HIER.