Tamelijk verontrustend nieuws: de Duitse minister van Binnenlandse Zaken wil dat apparatuur een achterdeur krijgt. Zodat overheden en opsporingsdiensten een kijkje kunnen nemen in bijvoorbeeld jouw NAS, router of auto.
Overheden zien met lede ogen toe hoe communicatie steeds moeilijker wordt om te onderscheppen. Bij gewone telefoongesprekken – inclusief gsm – was dat nooit een probleem. En ook de aloude briefpost was natuurlijk makkelijk te onderscheppen. Steeds meer digitale communicatiemiddelen gebruiken echter nagenoeg onkraakbare versleuteling. Ook mobiele apparaten slaan gegevens steeds vaker standaard versleuteld op. Een bekend voorbeeld is de iPhone die opsporingsdiensten regelmatig tot wanhoop drijft. En dan zijn er nog auto’s die de bezitter al waarschuwen bij de kleinste trilling of verstoring. Met name dat laatste is de Duitse minister van Binnenlandse Zaken een doorn in het oog. Want, zo stelt hij, het maakt het de politie onmogelijk om stiekem in te breken in de auto van een verdachte en sporenonderzoek te doen.
Wetsvoorstel met verstrekkende gevolgen
De betreffende minister – Thomas de Maizière – wil nu dat alle digitale apparatuur een achterdeur krijgt. Fabrikanten worden dan verplicht tot het inleveren van de achterdeursleutel bij de Duitse overheid. Zo kunnen dan eindelijk al die vermaledijde routers, NASsen, mobieltjes, auto’s en wat al niet meer op een eenvoudige en liefst ongemerkte manier doorzocht worden. Een rampzalig idee natuurlijk, want tot nu toe is elke achterdeur gekraakt. Sleutels komen vroeger of later gewoon op straat te liggen met grote gevolgen van dien. Het is te hopen dat de rest van de Duitse regering dan ook niet akkoord gaat met dit toch wel waanzinnig te noemen plan. Het roept bij tegenstander direct beelden op van een dictatuur en natuurlijk de aloude Stasi.
Worstelen
Dat opsporingsdiensten worstelen met steeds beter beveiligde apparatuur is te begrijpen. Maar het kan en mag nooit zo zijn dat de ruime meerderheid aan goedwillende burgers het slachtoffer wordt van een handjevol kwaadwillenden. Komt zo’n achterdeur er bovendien, dan zijn alle beveiligingsmethoden feitelijk per direct zinloos. Er is immers altijd een voorgeprogrammeerd veiligheidslek aanwezig. Overigens ontstaat er straks – als het plan zou worden aangenomen – ook een ander probleem. Want om dan nog netwerk-capabele apparatuur van Duitse makelij te kopen lijkt vanaf dat moment erg onverstandig. Zelfs als een fabrikant belooft dat de achterdeurtjes alleen in Duitsland worden geïmplementeerd of werken, blijft de twijfel dan vanzelfsprekend overheersen.
Ronald Smit kan dankzij een combinatie van een elektronica- en een journalistieke opleiding (afstudeerrichting radio en nieuwe media) technische zaken op een heldere en eenvoudige manier uitleggen. Zijn jarenlange schrijfervaring voor onder meer Computer Idee geeft u al snel de ‘aha-erlebnis’ waar u wellicht al zo lang naar op zoek was. En wordt het dan toch allemaal wat ingewikkeld, dan loodst hij de lezer snel en zeker langs eventuele barrières en valkuilen. De boeken van Ronald vind je hier.