In mijn boek ‘Huwelijksfotografie‘ leer ik je prachtige huwelijksreportages te maken. Ik interview in mijn boek een aantal vooraanstaande huwelijksfotografen over hun werk. Denise Motz blinkt daarbij uit in het smaakvol vastleggen van bijzondere momenten. Zij vertelt hier over haar werk. In het boek huwelijksfotografie staan meer van dit soort interviews. Je kunt het hier bestellen. Lees hieronder het gesprek met Huwelijksfotograaf Denise Motz dat ik met haar had.

Denise Motz was helemaal niet van plan om huwelijksfotograaf te worden. Na een grafische opleiding volgde ze de kunstacademie en werkte ze een aantal jaar als autonoom kunstenaar. Ze rolde toevalligerwijs de huwelijksfotografie in. Door haar vooropleiding blijkt ze op een hele andere manier tegen huwelijksfotografie aan te kijken en maakt ze beelden die vaak anders zijn dan die van andere fotografen. Dat valt op, haar werk valt regelmatig in de prijzen.
“Oorspronkelijk maakte ik geënsceneerd werk. Ik had allerlei ideeën in mijn hoofd die ik wilde uitwerken totdat in 2016 een bevriend koppel aan me vroeg of ik hun huwelijk wilde fotograferen. Ik dacht bij mezelf: dat ga ik absoluut niet doen, want dat is huis-tuin-en-keukenfotografie. Ze zeiden tegen me: ‘Doe jij maar wat jij voelt dat goed is’. Ik dacht: oké, dan ga ik het doen. Misschien omdat het vrienden van me waren, maar ik voelde dat ik het zo mooi vond om te zien hoe gelukkig ze waren. Ik vond het een voorrecht om zo dicht bij die liefde te mogen zitten. Er ging een wereld voor me open. Nadat ik de foto’s op Facebook had gedeeld, kreeg ik meteen meer aanvragen om bruiloften te fotograferen.”

Denise dacht er geen moment meer aan om de andere bruiloften waarvoor ze gevraagd werd niet te doen, ze genoot van de huwelijksfotografie. “Elke bruiloft is toch weer anders”, vertelt ze. “Mijn autonome werk is niet gestopt, ik heb het voor mijn gevoel in de trouwfotografie gemixt. Het is natuurlijk geen geënsceneerde fotografie meer. Huwelijken zijn écht.” Denise kan haar ei met name kwijt in de uitsnede en in de bewerking. “Ik kan soms wel een uur losgaan op een foto om te kijken wat nu de beste compositie is. Ik weet vaak niet van tevoren hoe het precies gaat worden. Veel fotografen vinden het niet leuk om te selecteren en te bewerken. Ik geniet juist van dat proces”, vertelt ze.

Uitsnedes

Het werk van Denise Motz onderscheidt zich van andere huwelijksfotografen, maar waar zit hem dat nu precies in? Juryleden van wedstijden in de huwelijksfotografie zeggen dat ze de grenzen van de huwelijksfotografie opzoekt en dat ze afwijkende uitsnedes maakt. Elke fotograaf wil zich graag onderscheiden van anderen en uniek werk maken, maar hoe leer je nu anders kijken? “Op de kunstacademie gaat het vooral over beeld, techniek speelt geen rol. Je leert daar het meest van je klasgenoten en de vragen die ze stellen over de keuzes die je maakt in je werk. Ik heb in de afgelopen jaren veel aan straatfotografie gedaan. Ik heb veel gekeken naar mensen op straat en naar hoe zij bewegen en communiceren. Dat gebruik ik nu in mijn huwelijksfotografie.”

“Blijf vanuit jezelf fotograferen en kijk niet te veel naar de grote massa.” – Denise Motz

De momenten die Denise boeien zijn juist de momenten tussendoor: de onverwachte momenten die niet gepland staan. “Daar kan ik ontzettend van genieten”, vertelt ze. “Kleine dingetjes die fout gaan, humoristische momenten, zoiets weet je nooit vooraf, maar ook momenten van voorbereiding of verplaatsing. Zoals de foto van de vrouw die de trap van de dubbeldekker afloopt. Ik wist dat ze als een van de laatsten de bus uit zou komen en ik zag de reflectie in dat raam en dacht: daar moet ik iets mee doen.” Een ander voorbeeld is de foto van de priester die de kelk exact onder de afbeelding van Maria op zijn kazuifel houdt (zie de pagina hiernaast). “Het gaat erom dat je daarnaar kijkt met die uitsnede. De bedoeling van mijn uitsnedes is dat je daar kijkt, waar ik het zou willen. Ik probeer daarin ook van suggestie gebruik te maken. Ik wil niet altijd alles blootleggen, zodat het beeld interessant blijft om naar te kijken.

Echte momenten

Naast de compositie is Denise vooral op zoek naar ‘echte momenten’ zoals ze dat noemt. Momenten waarop ze de karakters en het verhaal van het bruidspaar en hun gasten probeert te vangen. Zoals op de foto van de twee oudere dames. “Een van de dames is dementerend, de andere vrouw is haar zus”, vertelt Denise. “Het moment dat de foto werd gemaakt was eigenlijk het enige moment dat ze opleefde in de tijd dat ze aanwezig was bij de bruiloft. Ze herkende niemand meer, ook niet haar eigen zoon die ging trouwen, alleen haar zus die bij haar zat. Voor het bruidspaar was het een heel bijzonder moment.”

“Ik probeer op te gaan in de gasten en zet niets in scène. Bijvoorbeeld de foto van de benen op de volgende pagina. Je ziet door de witte kousen en de bloemen dat het een bruid is, meer heb je niet nodig. De bruiloft waar ik die foto maakte, verliep heel chaotisch. De bloemen lagen ergens in een hoek op de grond, de bruid liep zo in haar kousen rond en ik zag dit beeld verschijnen. Het lijkt geënsceneerd, maar dat is het niet. Ook het beeld op de volgende pagina van die drie bruidsmeisjes in Spaanse jurkjes en de hand die van bovenaf komt. De meisjes waren aan het praten tijdens de ceremonie, dus ik wist dat er iets ging gebeuren. Beide beelden zien er volgens mij schilderachtig uit.”

Tussendoor

Dat je als fotograaf juist voor die momenten tussendoor gaat, betekent dat je de hele dag scherp moet zijn en dat je juist op de momenten waarop je zou kunnen ontspannen, je moet richten op wat er kan gebeuren. Niemand kan twaalf uur achter elkaar scherp zijn, hoe pakt Denise Motz dat aan? “Bij de eerste bruiloften die ik schoot was ik erg moe aan het einde van de dag. Nu hoef ik minder na te denken, kan meer op mijn gevoel werken en heb aan het einde van de dag nog genoeg energie. Wat ook erg helpt is dat ik in gesprek ga met de gasten. Tussendoor even een babbeltje hier en daar om ook te ‘levellen’ met de gasten en om zelf niet continu bezig te zijn. Je kunt natuurlijk als een kip zonder kop gaan schieten. Maar ik probeer meerdere verhalen van de dag te volgen en me daarop te focussen. Als je af en toe je rust neemt kun je veel beter die verhalen volgen. Ik denk dat ik op die manier wel scherp blijf. Er zijn momenten waarop zo veel gebeurt dat je geen rust kunt pakken, maar er zijn ook altijd momenten op zo’n dag waarop dat wel kan. Ik heb overigens nooit heel erg de druk gevoeld dat je alle momenten moet hebben. Ik zal waarschijnlijk momenten missen, maar pak ook veel momenten wel. Kijk, als je in een gesprek zit op zo’n dag en er gebeurt iets dan laat ik natuurlijk het gesprek voor wat het is. Mensen begrijpen dat wel. Soms zijn er situaties waarin je denkt: hier gaat iets gebeuren en dan zit je als een tijger te wachten tot je kunt toeslaan, afdrukken in mijn geval. Door een bepaalde uitsnede kun je dat verhaal weer versterken.”

Het gebrek aan druk om alle momenten te hebben komt misschien ook wel omdat Denise niet aan wensenlijstjes doet. “In het voorgesprek bespreek ik of er nog belangrijke momenten zijn die ik vast ‘moet’ leggen. Maar ik krijg nooit hele lijsten met wat ik allemaal vast moet leggen. De hele dag is belangrijk. Een bruidspaar kiest mij voor mijn manier van werken en daarom kunnen er niet echte eisen gesteld worden, anders zouden ze wel bij iemand anders uitkomen.”

Lijstjes

“Groepsfoto’s maak ik wel, maar ik adviseer het bruidspaar altijd om het te beperken tot één groepsfoto, één foto met haar familie en één foto met zijn familie en dan zeg ik erbij: je wilt toch niet anderhalf uur van je dag verdoen met het maken van allerlei groepsfoto’s, terwijl je in die tijd echte momenten kunt vastleggen? Dan knikken de meeste bruidsparen bevestigend: ‘Ja, je hebt helemaal gelijk.’ In het begin heb ik wel eens hele lijsten gehad. Aan het einde van die lijst is het bruidspaar uitgeput van die groepsfoto’s. Dat gebeurt nu niet meer.

Locatieshoot

Ook kiest Denise niet altijd voor een locatieshoot met het bruidspaar. “Ik heb regelmatig bruidsparen die daar helemaal niet van houden. Gedurende de dag kijk ik dan wel wat een mooie setting zou zijn om nog een paar foto’s samen te maken van het bruidspaar en als ze tijd hebben dan neem ik ze even mee. Ik laat ze dan niet poseren. Ik vind de chemie tussen het koppel belangrijker. Voor mij is het belangrijker dat de emotie op een foto gemeend is. Dat je het moment tussen een bruidspaar ziet in plaats van dat het heel erg geposeerd is. Dat geeft het gevoel weer van de dag. Ik geef soms wel kleine aanwijzingen of ik stel een vraag om het koppel wat losser te maken. Dan vraag ik aan één van hen: wat vind je leuk aan hem of wat vind je leuk aan haar? Dan creëer je wel een moment, maar de emoties van het bruidspaar en wat ze dan uitstralen zijn wel echt.”

Nabewerking

De nadruk in de nabewerking van de foto’s van Denise Motz ligt vooral op de uitsnede van de beelden. Ze doet weinig aan kleurbewerking of aan doordrukken of tegenhouden. Het contrast wordt wel aangepast, zeker bij de zwart-witfoto’s; daar wil Denise een pittig contrast in hebben. Hoewel ze geen ingrijpende bewerkingen doet, zou ze de nabewerking nooit aan iemand anders overlaten. “Soms zie ik pas later dat ik een foto heb gemaakt waar ik nog heel veel uit kan halen. Waar veel meer inzit dan ik dacht toen ik hem schoot. Soms zijn het wel eens pareltjes die je dan ineens vindt tussen je foto’s. Daar word ik heel blij van, ook tijdens de bruiloft zelf. Dan sta ik daar enthousiast met mijn camera: kijk, kijk, kijk en laat ik het ook meteen zien aan het bruidspaar. Ik vind het fijn om het bruidspaar meteen een beeld te geven van hun dag. Dus een aantal keer per dag laat ik wat beelden zien. Daar reageren ze altijd enthousiast op. Ik wil het bruidspaar ook heel graag superblij hebben.”

Denise levert haar reportages binnen drie tot zes weken na de bruiloft af. De foto’s worden digitaal geleverd via een online gallery, die het bruidspaar met vrienden en familie kan delen. Als het bruidspaar het wil, kunnen ze de foto’s in een album geleverd krijgen. “Tijdens het kennismakingsgesprek heb ik een aantal albums op tafel liggen, dus tijdens het gesprek komt de vraag vaak vanuit het bruidspaar wat de mogelijkheden zijn. Het is niet zo dat ik daarop aanstuur. Ik zeg wel altijd: het is fijner om iets in een album te hebben. Je weet hoe het met vakantiefoto’s gaat. Je maakt ze, je zet ze op een computer en ze verdwijnen ergens in de verte. Zo gaat het met je huwelijksfoto’s ook als je ze niet laat afdrukken. Dan kiezen de meeste bruidsparen wel voor een album.”

Prijzen

“In het begin voelde ik me bezwaard om € 500 voor een bruiloft te vragen. De prijzen in de kunstwereld zijn dramatisch laag. Ik voelde me zo rijk als ik voor een bruiloft € 500 kon vragen. Maar het was eigenlijk te laag. Het gevolg was wel dat ik in het begin bruidsparen kreeg die me voor de prijs kozen en niet voor mijn fotografie. Nu vraag ik € 1375 voor zes uur fotografie, maar ik denk dat het uiteindelijk niet veel uitmaakt hoeveel je precies vraagt. Het gaat er meer om of mensen je boeken voor jou als persoon en het werk dat je maakt. Mijn prijzen zijn niet de allerhoogste, juist daarom. Ik wil dat de bruidsparen die bij me passen me kunnen betalen. Mijn klanten zijn gewone mensen die houden van het echte leven.”

“Het bruidspaar mag de foto’s overal voor gebruiken. Graag zelfs.” – Denise Motz

Voor zes uur fotografie levert Denise een selectie van 250 tot 300 foto’s, voor twaalf uur het dubbele. “Maar ik lever alles af waarvan ik denk dat goed is en als het meer foto’s zijn en dat kost me meer tijd aan nabewerking, dan is dat maar zo. Het is hun dag en ik wil gewoon het beste werk dat ik kan maken afleveren aan het bruidspaar”, vertelt Denise Motz. “Ik lever in ieder geval nooit minder aan, ik heb altijd genoeg beelden. Dat komt waarschijnlijk ook doordat ik geen saaie koppels heb.” Denise lacht en gaat verder: “Het is ook wat je zelf ziet of wat je in de situatie kunt vinden. Hoe minder boeiende momenten je hebt, hoe meer je als fotograaf leert om daar toch iets boeiends uit te halen.”

Denise spreekt van tevoren niets af over het gebruik van de foto’s. “Ik vind dat lastig. Ik weet van tevoren niet wat voor foto’s ik ga maken. Voor hetzelfde geld vinden zij een foto die ik zou willen gebruiken afschuwelijk en hebben ze al ja gezegd. Die foto gebruik ik dan niet. Ik wil hooguit 50 tot 100 foto’s gebruiken van een reportage, dus die foto’s stuur ik later nog door met de vraag of ik ze mag gebruiken. Meestal mag het gewoon en dan weten ze tenminste welke foto’s het zijn die ze nog on- of offline kunnen tegenkomen. Het bruidspaar mag de foto’s overal voor gebruiken. Graag zelfs. Bij voorkeur met mijn naam erbij, maar ik maak er geen punt van als ze dat niet doen. Als andere mensen de foto’s heel mooi vinden, komen ze er toch wel achter dat ik de fotograaf ben.”

Inspiratie

Bruiloften vinden maar een bepaalde periode van het jaar plaats. “In de winter heb ik geen bruiloften”, zegt Denise. Dan ga ik op reis in Europa of verder weg, op zoek naar projecten die hulp kunnen gebruiken. De fotografie die ik daar maak is wat heftiger dan huwelijksfotografie, maar ik doe er veel mensenkennis op die ik dan weer in mijn huwelijksfotografie kan toepassen.”

Deze blogpost ‘Een gesprek met huwelijksfotograaf Denise Motz’ is afkomstig  uit het boek ‘Huwelijksfotografie’. In dit boek boek legt docent en fotograaf Werner Pellis uit hoe je prachtige huwelijksreportages maakt. Hij interviewt acht vooraanstaande huwelijksfotografen die een kijkje in hun keuken geven. Je kunt het boek hier bestellen.