Het 100ste boek van Victor Peter is This is IT! – programmeren voor niet-programmeurs. We spraken met Victor over de inhoud van het boek en de noodzaak van programmeerkennis voor niet-programmeurs. Zijn motto: ‘Programmeren is een simpel kunstje en iedereen kan het leren!’
Wat wordt This is IT!- Programmeren voor niet-programmeurs voor boek? Volgens jou moet iedereen leren programmeren…
Victor Peters: ‘Dit boek is voor mij heel belangrijk. Dit boek gaat ergens over. Nu ja, elk boek gaat ergens over, maar dit boek heeft een maatschappelijk belang. Ik probeer jongeren aan hun verstand te peuteren dat programmeren niet iets is wat speciaal programmeurs doen. Dat is ook wat ik in mijn werk voor de hogeschool ook doe, studenten leren programmeren. Programmeren is niet iets waarvan je zegt: dat hoef ik niet te kunnen. Dat is net zo naïef als in de middeleeuwen zeggen: ik hoef niet te leren schrijven of lezen.’
Geen rocket science…
In je inleiding schrijf je ergens: je hoeft het programmeren niet helemaal te beheersen, maar je moet begrijpen hoe het werkt…
VP: ‘Ja, maar het gaat wel verder dan het theoretisch snappen. Je moet het ook ervaren, omdat je dan ook ziet wat het doet. Je moet begrijpen dat het geen rocket science is, het is ook geen magie… Het is een simpel kunstje en iedereen kan het leren. We moeten er niet zo krampachtig over doen. Ik werk nu met studenten uit heel veel bedrijfstakken die niet uit de ICT afkomstig zijn. Ik geef ICT-les aan allerlei studenten uit Nederland, uit alle studierichtingen, behalve uit de ICT. Daarbij merk ik dat we iets kunnen winnen van wat we hebben geleerd bij programmeren, dat we dat kunnen terugvertalen naar allerlei andere vakgebieden.’
‘Als je van sudoku’s houdt vind je programmeren ook leuk’
‘Een heel mooi voorbeeld vond ik bij een student bestuurskunde. Het programmeren zelf vond hij niet zo moeilijk, maar hij had heel veel moeite met de puzzeltjes programmeren. Hij had een manier voor zichzelf gevonden om kleine stukjes code tussendoor te testen. En toen keek hij naar zijn eigen vakgebied van bestuurskunde, van processen beschrijven, spelregels maken, wetten maken enzovoort en hij zei: als we dit aspect van deelstukjes tussendoor testen zouden toepassen in onze methoden om regelgeving en beleid te maken, dan zou er geen toeslagenaffaire geweest zijn. Hij wordt nu betrokken bij een project in de provincie Drenthe waar hij dit gaat onderzoeken. Kunnen we die programmeertechnieken toepassen in andere vakgebieden? Ik hoop met dit boek een deur open te zetten voor heel veel mensen om eens lekker te spelen met programmeren. Als je van sudoku’s houdt vind je programmeren ook leuk.’
Jij noemt programmeren voor niet-programmeurs digitale emancipatie…
VP: ‘Ja, daarom moet je dit boek lezen.
Betere gesprekspartner
Neem het ontwerpen een formulier, bijvoorbeeld voor de belastingen. Dat werd altijd gedaan door iemand met verstand van die formulieren. Moet die ‘ontwerper’ van zo’n formulier tegenwoordig verstand hebben van programmeren?
VP: ‘Als er een belastingformulier werd ontwikkeld, werd dat inderdaad gedaan door iemand die verstand had van die belastingen. Bij de ICT werkt dat anders. Neem bijvoorbeeld een slager met verstand van vlees die wil iets digitaals en een programmeur die moet dat voor die slager maken. Maar die programmeur weet niks van vlees. De ene keer maakt die programmeur iets voor de slager, de volgende keer iets voor de belastingdienst en overmorgen voor een reisbureau. Hij of zij heeft geen verstand van vlees, belastingen of de reisbranche. Er gaan mensen met elkaar in gesprek die een totaal verschillende taal spreken en in een totaal verschillende wereld leven.’
‘Verdiep je in de ICT, dan word je een betere gesprekspartner voor die ICT’er!’
‘Je kunt niet van de ICT’er verwachten dat die zich eerst een jaar gaat bekwamen in toerisme, voordat die iets voor die branche kan maken. Je kunt wel iemand uit die branche leren dat programmeren niet heel ingewikkeld is. Dat je uit data in een Excel-sheet veel meer kunt halen als jij jouw vakgebied verstaat en ook weet dat er zoiets bestaat als AI. Dat je weet dat er zoiets bestaat als de blockchain en dat er algoritmes te maken zijn om data anders te ordenen. Dat kun je niet bereiken als het twee gescheiden werelden zijn, jouw vakgebied en dat van de ICT’er. Verdiep je in de ICT, leer programmeren, leer waarom dingen op het gebied van ICT gaan zoals ze gaan, dan word je een betere gesprekspartner voor die ICT’er.’
Je hebt het over de elite die nu die programma’s schrijft. Is dat zo? Het zijn vaak slimme jongens die dat doen, maar ‘elite’?
VP: ‘Ik verwijs daarbij terug naar vroeger, toen lezen en schrijven alleen bij de elite gebeurde. Ik zeg ook niet dat programmeurs elitair zijn, het is wel een slag apart met een specifieke skill, waar niemand toegang toe heeft. Programmeertalen zijn ondertussen steeds begrijpelijker geworden en staan steeds dichter bij de mensentaal. Python is daar een heel mooi voorbeeld van, dat is steeds toegankelijker geworden.’
‘Ik zeg ook niet dat programmeurs elitair zijn, het is wel een slag apart met een specifieke skill, waar niemand toegang toe heeft…’
‘Een mooi voorbeeld is mijn oudste zoon, die geoloog is. Hij is in zijn laatste studiefase geo-informatiesystemen gaan studeren en daar zat een hele bak Python bij. Daarmee kon hij uit Archis, een Archeologisch Informatiesysteem, veel meer halen dan er in zat, omdat hij dankzij programmeren heel veel data wist te combineren. Hij heeft ondertussen allerlei AI-systemen bedacht en dat kon hij omdat hij geoloog was en geen ICT’er. Die ICT’er kan dat niet, omdat hij geen verstand van geologie heeft. Als mijn zoon niets geweten had van programmeren, dan had hij nooit kunnen uitleggen aan een programmeur wat hij precies wilde. Hij had niet geweten dat dit of dat bestond. Je ziet het op die manier in veel meer vakgebieden. Dat je uit de data in een Excel-sheet veel meer kunt halen als jij jouw vakgebied verstaat en ook weet dat er zoiets bestaat als AI. Dat je weet dat er zoiets bestaat als de blockchain, dat er algoritmes te maken zijn om data anders te ordenen. Dat kun je niet bereiken als het twee gescheiden werelden zijn, jouw vakgebied en dat van de ICT’er. Dus: leer programmeren, iedereen kan het leren!’
Hans Frederiks is journalist en fotograaf en hoofdredacteur van blog.computercreatief.nl. Hij schrijft over ontwikkelingen op het gebied van computers, van vormgeving op het web en print, en fotografeert al zijn hele leven lang. Zijn specialisaties zijn panorama’s, landschappen en podiumfotografie. Zijn blog vind je HIER, zijn boeken vind je HIER.