In navolging van collega Hans dan ook maar de Grote Stap gewaagd, ofwel de upgrade naar macOS Catalina van de iMac alhier. En het ging soepeler dan verwacht!

Upgrades van je besturingssysteem zijn altijd spannende dingen. Zelf ben ik natuurlijk de nachtenlang doorhalen na een mislukte Windows-upgrade vanzelfsprekend niet vergeten. Echt wennen aan het feit dat upgraden bij macOS in principe soepeler en vooral sneller verloopt wil niet echt lukken. Telkens weer hangt die jaarlijkse upgrade een paar weken als een donkere wolk boven me. Uiteindelijk plan ik dan een dag, waarvoor geldt dat de dagen ervoor mijn humeur er niet beter op wordt. Punt is en blijft natuurlijk dat áls het mis gaat, er weer heel veel uren in gaan zitten om de zaak te herstellen. Gelukkig heb ik dit jaar wel even de kat uit de boom gekeken. De allereerste versies van macOS Catalina had namelijk een vervelende bug aan boord, waardoor de installatie bleef hangen op het configureren van het systeem. Erg frustrerend, want dat was tevens de laatste stap voordat de upgrade was voltooid. Gelukkig heeft Apple daar snel een update voor uitgebracht. En toen pas geleden dan ook nog de .1-versie van Catalina verscheen was er eigenlijk geen excuus meer om niet te upgraden.

Bitdefender eraf en gaan met die upgrade

Afgelopen maandag was het dan zover. Eerste horde was het volledig verwijderen van virusscanner Bitdefender. Daarvoor waren uitgebreide instructies op de site van de maker voorhanden. Eenmaal geregeld, voor de zekerheid nog een keer herstart. En daarna de upgrade naar macOS Catalina in gang gezet. Dat ging verbazingwekkend rap. Inclusief downloaden minder dan een uur, dezelfde ervaring die Hans ook al had. Oef, toen het inlogscherm met het inmiddels welbekende eiland in beeld was en alles weer werkte was een diepe zucht van opluchting wel op z’n plek. Toen Bitdefender weer installeren. Dat was iets meer werk, want dergelijke software grijpt nogal diep in ’t systeem in. De nieuwe veiligheidsvoorzieningen van macOS Catalina vereisen dat er dan nogal het een en ander aan toestemming verleend moet worden. Maar als dat eenmaal geregeld is, draait dit programma weer als gebruikelijk. Vervolgens voorzichtig wat programma’s opstarten en een snelle blik in Console of er geen al te gekke dingen zijn te vinden in de logs. Dat blijkt niet het geval, dus operatie upgrade geslaagd.

Oh, oh, Adobe

Tja, dan blijft over het gedoe met Adobe. Daar zit ergens nog een 32-bits onderdeel met de naam AAM ofwel Adobe Application Manager in verstopt. Ook in de nieuwste 2020-versie. Een eerdere chat met een Adobe-helpdeskmedewerker leverde een een link met instructies op die ik zou moeten uitvoeren na de upgrade naar Catalina. Deze bleek te bestaan uit het verwijderen van Creative Cloud en dan handmatig de AAM-mappen deleten. Met tussendoor nog wat terminal-commando’s. Nou had ik geen al te goed gevoel over die chat vorige week. Twijfelde met name aan de technische kennis van de betreffende persoon. Voordat ik deze meer complexe operatie ging uitvoeren, toch eerst nog maar eens gepoogd een technisch iets meer onderlegd persoon te pakken te krijgen bij Adobe. Want eigenlijk werkte alles prima, inclusief de Creative Cloud-tool. Deze nieuwe medewerker liet wel duidelijk blijken verstand van zaken te hebben. En gaf duidelijk en met 100% zekerheid aan dat er na de upgrade niets hoeft te gebeuren! De ‘oude rommel’ doet niks meer. Een heel fijn bericht, want dat scheelt veel tijd en risico’s. Ik laat de oude AAM-map wel staan, mogelijk wordt er nog wat uit gelezen door Creative Cloud. Het geeft je in ieder geval allemaal wel te denken over de chaos die heerst bij Adobe. En over de zoveelste helpdesk in – gezien de namen van de medewerkers – India. Je vraagt je af in wat voor moeilijkheden de minder onderlegde hulpverleners hun klanten brengen…

Meegevallen

Uiteindelijk is de hele upgrade naar macOS Catalina flink meegevallen! Mede ook omdat ik geen 64-bits software meer geïnstalleerd had. Op één programma na, dat ik vergeten was en allang niet meer gebruikte. Dat is keurig verwijderd tijdens de upgrade. De gemiddelde gebruiker die zijn of haar software een beetje bij de tijd heeft gehouden hoeft wat de overgang naar ’64 bit only’ dan ook geen angst te hebben. Gebruik je nog oude software die niet 64-bits is, dan zijn er veelal genoeg alternatieven te vinden. Zit je echt vast aan een heel specifieke app, dan is niet upgraden ook geen enkel probleem. Dat is echt een heel groot voordeel van macOS ten opzichte van Windows (10): ‘oude’ versies worden nog tot in lengte van jaren ondersteund en van veiligheidsupdates voorzien door Apple. Tijd dus om volgende week de Macbook Air ook maar naar Catalina over te hevelen.

Tja, en nu maar hopen dat de zaak stabiel blijft draaien. Gelukkig zijn er inmiddels diverse Time Machine-back-ups achter de rug, dus er zijn flink wat opties om in geval van extreme nood terug te keren naar een eerder moment. Echter, macOS Catalina in de 10.15.1-uitvoering oogt en voelt stabiel. En dat is waar het om gaat. Tijd om de nieuwe features de komende tijd eens voorzichtig te gaan ontdekken. Ben jij ook net overgestapt, dan komt daarbij het nieuwe boek Ontdek macOS Catalina van Bob Timroff best van pas!

Ronald Smit

Ronald Smit kan dankzij een combinatie van een elektronica- en een journalistieke opleiding (afstudeerrichting radio en nieuwe media) technische zaken op een heldere en eenvoudige manier uitleggen. Zijn jarenlange schrijfervaring voor onder meer Computer Idee geeft u al snel de ‘aha-erlebnis’ waar u wellicht al zo lang naar op zoek was. En wordt het dan toch allemaal wat ingewikkeld, dan loodst hij de lezer snel en zeker langs eventuele barrières en valkuilen. De boeken van Ronald vind je hier.