Tag archieven: tips en trucs

Bas de Meijer: ‘Niet alles hoeft gestoken scherp. Als alles scherp is, is de foto gewoon saai’

Voor het boek ‘Tips en Trucs voor de digitale spiegelreflexcamera’ interviewde ik vier verschillende fotografen, ieder met zijn eigen specialiteit. Dit interview – uit 2009 – is met Bas de Meijer, over zijn specialiteit straatfotografie.

Bovenstaande foto is een zelfportret geschoten met een analoge Rolleiflex. ©Bas de Meijer.

Bas de Meijer – alias Rood Petje, vanwege zijn rode petje wat hij bijna altijd op heeft – fotografeert al vanaf zijn vroege jeugd. Hij is van oorsprong ingenieur, hij studeerde autotechniek op de HTS, maar ging later van zijn hobby zijn beroep maken. Naast zijn fotowerk schrijft hij over fotografie voor fototijdschriften als P/f en Digitales. Hij fotografeert graag op straat.

Hoe ben je begonnen?
‘Ik kwam erachter dat ik reportagewerk wel erg leuk vond, ik leverde wat foto’s voor een huis-aan-huiskrant, en zo is het gekomen. Ik ben bij een krant gaan werken en een tijdlang deed ik het erbij naast ander werk. Alles nog gewoon in de doka, in zwart-wit. Snel je filmpje ontwikkelen, snel in de doka afdrukken en ze dan naar de krant brengen, een mooie tijd. Later ben ik kleurennegatief gaan schieten, die ik dan scande en dan leverde ik zo digitaal. In 2003 ben ik digitaal gaan schieten, en stapte ik over van Nikon naar Canon. Sindsdien is het gegroeid en maak ik heel veel portretten, reportages en doe ik veel straatfotografie. Ik fotografeer ook voor Straatnieuws, de daklozenkrant in Utrecht, waar ik elke maand een foto lever. En ik ben ook gaan schrijven over fotografie voor Foto en later voor P/f en Digitales. Ik werk freelance: als fotograaf ben je bijna altijd freelancer, werken in loondienst is zeldzaam. Vroeger had je dat wel bij kranten, maar dat was vroeger…’
Lees verder Bas de Meijer: ‘Niet alles hoeft gestoken scherp. Als alles scherp is, is de foto gewoon saai’

Adobe Illustrator en Bitmap Fonts. Deel 2

In dit tweede deel (zie HIER voor deel 1) gebruiken we Pixels als Picture Elements, de onderdelen waar de afbeelding uit is opgebouwd. Die onderdelen hoeven niet vierkant te zijn of dezelfde kleur te hebben, maar kunnen qua vorm en kleur variëren. We gaan de lettervorm opdelen in kleine rechthoeken, die we vervolgens kunnen manipuleren door middel van scripts.

We gebruiken dit keer niet de Afbeeldingen Overtrekken-optie, maar de optie Objectmozaïek maken…
• Maak net zoals in het eerste deel een Bitmap van je tekst door middel van het Rasteren effect.
• Kies voor Object > Vormgeving uitbreiden om er een afbeelding van te maken.
• Zet Slimme Hulplijnen (Cmd/Ctrl U) aan.
• Trek een rechthoek vanuit de linker bovenhoek over de afbeelding. Zorg ervoor dat hij precies even groot is. Geef hem geen vulling, maar wel een lijn, 0,5 pt is voldoende.

01_Rechthoek

Lees verder Adobe Illustrator en Bitmap Fonts. Deel 2

Hans de Kort: ‘Het gaat niet exact om de kleur, het gaat om de sfeer’

Voor het boek ‘Tips en Trucs voor de digitale spiegelreflexcamera’ interviewde ik vier verschillende fotografen, ieder met zijn eigen specialiteit. Dit interview – uit 2009 – is met Hans de Kort, over zijn specialiteit portret- en modefotografie. In 2009 was hij erg bezig met het maken van foto’s met de iPhone, dit moment is hij bezig aan een project om zijn generatie fotografen van de jaren tachtig op de natte plaat vast te leggen. ‘Het is een machtig gebeuren om van begin te eind alles zelf in de hand te hebben; van het maken van chemicaliën tot aan het uiteindelijke vernissen van de platen.’ Het project is te volgen op Facebook.

Hans de Kort fotografeert al jaren mode en portretten voor tijdschriften als Elegance en Margriet en Flair. Liefst met bestaand licht, maar in zijn prachtige studio kan hij met kunstlicht ook alle kanten op. Naast het fotograferen met zijn Canon- en Hasselblad-camera’s fotografeert hij op dit moment heel veel met zijn iPhone.

Het op hun gemak stellen van modellen is erg belangrijk. Hoe ga je om met een model? Hoe stel je die op hun gemak?
‘Dat is toch een kwestie van je karakter, een kwestie van de persoon die dat doet. Het ligt er aan wat voor type je bent. Ik fotografeer vrij veel lezeressen en mode van de bladen als Margriet en portretten voor de Elegance, meestal personen die nooit voor de camera staan, en weet nog in het begin, dat ik dat ook totaal niet kon. Op een gegeven moment gaat het echter vanzelf. Je moet er ook niet teveel poeha van maken, je gaat wat geintjes met die modellen maken en dan is het ijs meestal meteen gebroken. Voor een deel heb je het, of heb je het niet. Als jij daar heel nerveus staat te doen, dan wordt je model vanzelf ook nerveus. Ook hier is het een kwestie van doen en veel doen.’

Canon EOS-1Ds Mark II • ISO 100 • f/5.6 • 1/200 @ 58mm. ©Hans de Kort
Canon EOS-1Ds Mark II • ISO 100 • f/5.6 • 1/200 @ 58mm. ©Hans de Kort

Lees verder Hans de Kort: ‘Het gaat niet exact om de kleur, het gaat om de sfeer’

Snel een blauw oog wegwerken in Photoshop

Hoe het me heeft kunnen ontgaan tijdens het interviewen van Erwin Olij weet ik niet, maar pas bij het maken van de foto’s, de portretten van Erwin, staarde zijn blauw-geslagen oog me onverbiddelijk in de zoeker. Voor een portret dat bij het interview moesten komen en later ook nog ter promotie zou worden gebruikt, was het wel een érg blauw oog, zwart eigenlijk bijna. Dat kon zo niet.

Toen ik de foto’s in Lightroom bekeek staarde het oog me nog nadrukkelijker aan en ik schreef Erwin dat ik het in Photoshop een beetje zou proberen te verzachten. Erwin zat er niet mee: Tja dat blauwe oog, dat heb je als je aan karate/jiu jitsu/kickboxen en MMA doet. Ik ben gisteravond door mijn karatezoon keihard geraakt 😉.

Lees verder Snel een blauw oog wegwerken in Photoshop

Fotografie: Moet alles scherp? Gebruik de hyperfocale afstand!

Bij het maken van landschapsfoto’s is het vaak de bedoeling om de foto van voor tot aan de einder scherp te hebben. Alles moet scherp zijn, geen vage, onscherpe struiken vooraan, geen onscherpe bomen aan de horizon, nee: alles scherp. Kortom: je moet hierbij een betere en complete controle over de scherptediepte hebben.

Om die betere controle over de scherptediepte te hebben dien je je bewust te zijn van het begrip ‘hyperfocale afstand’. Kort door de bocht gezegd is die hyperfocale afstand het punt waarop je scherp moet stellen, om bij een bepaald gekozen diafragma voor en achter dat scherpstelpunt de grootst mogelijke scherpte te krijgen, veelal helemaal tot aan de horizon.
Maar waar bevindt dat hyperfocale punt zich dan wel precies? Laten we even uitgaan van de manier waarop bij een landschap meestal wordt scherpgesteld: op oneindig. Het hyperfocale punt ligt echter niet op oneindig, dat ligt ervoor. De eigenschap van het hyperfocale punt is dat de scherpte zowel voor als achter dat punt ligt, 1/3 van de scherptediepte bevindt zich voor het hyperfocale punt, 2/3 bevindt zich achter het hyperfocale punt of – afhankelijk van het gekozen diafragma – strekt zich uit tot oneindig. Als de scherptediepte voor het gekozen hyperfocale punt zich net tot aan oneindig uitstrekt, heb je de grootst mogelijke scherptediepte.

Op oudere lenzen kun je zien hoe de scherptediepte bij een bepaalde brandpuntsafstand is verdeeld.  Hier bij f11 van iets minder dan 2 meter tot aan oneindig.
Op oudere lenzen kun je zien hoe de scherptediepte bij een bepaalde brandpuntsafstand is verdeeld. Hier bij f11 van iets minder dan 2 meter tot aan oneindig.

Met oudere lenzen kon je handmatig de juiste instelling kiezen omdat er op de lens zelf werd aangegeven hoe groot de scherptediepte bij een bepaalde diafragma-instelling was. Je kon handmatig de scherpstelring verdraaien en dan het teken voor oneindig naar het gekozen diafragma draaien, aan de linkerkant van de scherptediepteschaal, en dan zag je vanzelf waar de scherptediepte begon. Bij moderne (zoom)lenzen staat die schaalverdeling er veelal niet meer op. Dus zul je zelf moeten bepalen waar dat prachtige hyperfocale punt zich bevindt.
Lees verder Fotografie: Moet alles scherp? Gebruik de hyperfocale afstand!

Automatisch starten Photos-app op de Mac uitzetten

Of de nieuwe Photos-app van Apple wel of niet een mooie vervanger is voor Aperture, daar kom ik nog op terug. Een ding is zeker, de app heeft een heel irritante eigenschap. Telkens als ik een compactflash-kaartje of mijn camera aan mijn iMac hang om foto’s te gaan importeren in Lightroom, start de Photos-app automatisch op met een importscherm om de foto’s in Photos binnen te halen. Dat wil ik niet en ik was in de veronderstelling dat ik dat al eeuwen geleden had uitgezet.

Het bepalen wat er moet gebeuren als je een camera aan je Macintosh hangt kun je instellen met Image Capture. Na enig zoekwerk, kun je bij deze applicatie aangeven dat je niet wilt dat er een applicatie wordt geopend als je een kaartje met je foto’s in je Mac stopt. Nu, met de nieuwe Photos app, vindt Apple het blijkbaar nodig om die app te promoten en geheel tegen de instructies van Image Capture in – Open geen applicatie als er een camera of kaartje met foto’s aan de Mac wordt gehangen – toch maar steeds die Photos app te starten. Dat kost tijd en computerkracht en daar zit je bij het importeren van een kaartje met foto’s niet op te wachten.

Image Capture

Dus: terug naar Image Capture om het automatisch starten van Photos uitzetten. Dat gaat als volgt:

Start Image Capture en steek je kaartje in de kaartlezer of verbind je camera aan de Mac. Klik op het vakje met het pijltje linksonder in het dialoogvenster (1).
Start Image Capture en steek je kaartje in de kaartlezer of verbind je camera aan de Mac. Klik op het vakje met het pijltje linksonder in het dialoogvenster (1).

1. Start Image Capture en steek je kaartje in de kaartlezer of verbind je camera aan de Mac. Klik op het vakje met het pijltje linksonder in het dialoogvenster (1).

Er verschijnt een extra keuzemogelijkheid.
Er verschijnt een extra keuzemogelijkheid.

2. Er verschijnt een extra keuzemogelijkheid. Wat moet je Mac doen als die deze camera of dit kaartje tegenkomt? In het pop-up-menu bij Connecting this camera opens: kies je voor No Application. Sluit de applicatie.
Lees verder Automatisch starten Photos-app op de Mac uitzetten

George Burggraaff: ‘Het gaat uiteindelijk om het zien van het beeld’

Bovenstaand portret van George Burggraaff:
Foto © William Hoogteyling.

Voor het boek ‘Tips en Trucs voor de digitale spiegelreflexcamera’ interviewde ik vier verschillende fotografen, ieder met zijn eigen specialiteit. Dit interview – uit 2009 – is met George Burggraaff, over zijn specialiteit landschapsfotografie.

Landschapsfotograaf George Burggraaff is auteur van bijna vijftig boeken met als centraal thema het Nederlandse landschap. Hij fotografeert al vanaf zijn jeugd en versleet vele middenformaatcamera’s (6 x4,5 cm). Inmiddels fotografeert hij al weer jaren digitaal en heeft al in geen jaren meer een donkere kamer gezien. Zijn inspiratie ligt bij wijze van spreken voor de deur: Burggraaff woont in de Betuwe aan de Linge. Je hoeft maar naar buiten te stappen en je staat in het Hollandse landschap…

Hoe ben je begonnen?
‘Ik woonde eerst in de stad en daar fotografeerde ik ook mensen. Toen ik hier in de Betuwe ben gaan wonen ben ik meer het wijdse landschap en luchten gaan fotograferen. Ik zit hier midden tussen de boeren en was onder andere gespecialiseerd in de agrarische fotografie, de laatste jaren doe ik wat meer toerisme en landschapsfotografie. Ik heb altijd op 4,5x6cm gewerkt, met Rolleiflexen, Pentaxen en Mamya’s; dat soort camera’s versleet ik echt. Ik begon in 2001 met digitaal met een Nikon D1x, voor het maken van de foto’s voor Capitool reisgidsen. Hoewel de resolutie van deze camera nog niet groot was, moest dat daar mee kunnen. Ik ben uiteindelijk helemaal overgestapt op digitaal. Ik zit nu achter de computer zoals ik vroeger in de doka zat. Ik heb al in 10 jaar geen donkere kamerwerk gedaan, ik kan nu dingen doen die ik nooit kon doen met analoog. Een paar weken geleden heb ik bijvoorbeeld een foto afgeleverd van 7 x 4 meter en ergens anders een foto van 12 meter breed, allemaal mogelijk dankzij digitaal.’

Sint Nicolaasga. Koeien in de avondmist in polder de Noedweg. Nikon D3 • ISO 3200 • f/4.8 • 1/5 @ 70mm. © Fotografie George Burggraaff.
Sint Nicolaasga. Koeien in de avondmist in polder de Noedweg.
Nikon D3 • ISO 3200 • f/4.8 • 1/5 @ 70mm. © Fotografie George Burggraaff.

Lees verder George Burggraaff: ‘Het gaat uiteindelijk om het zien van het beeld’

Fotografie: zoek een onderwerp

Je wil een betere fotograaf worden, anders zou je dit boek niet lezen. Tips kunnen je daar bij helpen. Dan zal het bij die tips vaak over techniek gaan, maar eigenlijk zijn de beste tips, de tips die je creativiteit doen groeien, die er voor zorgen dat je beter gaat kijken, beter gaat zien. Techniek valt wel te leren. Je leest een keer over het hyperfocale punt, je oefent er wat mee en je kunt er daarna bijna onbewust mee werken. Als je eenmaal de fotografische technieken beheerst, is je camera gewoon een stuk gereedschap waarmee je een goede foto in elkaar kunt timmeren. Maar dan begint het eigenlijk pas.

Je kunt dan een technisch goede foto maken, een foto die scherp is van voor tot achter, die goed belicht is, enzovoort. Maar is die foto een mooie foto, een spannende foto? Zo’n foto waarbij iemand even blijft staan en zegt: wow! Dergelijke foto’s ga je maken als je niet meer hoeft na te denken over de techniek, als je ongestoord kunt kijken. Als je creatief kunt worden. Daar zou ik graag nog wat tips over geven. Het probleem is echter: wat zijn tips die je creativiteit stimuleren? Dat zijn misschien wat vage tips. Veel fotograferen, kijken naar wat anderen – fotografen die je goed vindt – maken en dat dan weer nadoen. Er zijn wel praktische dingen die je kunt doen om creatiever te worden. Je kunt je bijvoorbeeld vastbijten in een onderwerp.
Lees verder Fotografie: zoek een onderwerp